Amsterdammer wordt priester gewijd in Spanje

Van de kunstgeschiedenis naar de informatietechnologie, van een commerciële onderneming naar de wijngaard van de Heer. Komende zondag wordt de Amsterdammer Wim Veth priester gewijd in de Noordspaanse bedevaartplaats Torreciudad.

De 38-jarige Wim Veth is een van de zevenendertig leden van het Opus Dei, afkomstig uit veertien landen, die zondag door hun prelaat Javier Echevarría priester worden gewijd.

Na de middelbare school in Hilversum, studeerde hij in zijn geboortestad Amsterdam kunstgeschiedenis en archeologie. Na zijn militaire dienstplicht werkte hij zeven jaar als consultant bij een groot informaticabedrijf. In 1997 vertrok hij naar Rome om aan de pauselijke universiteit van het Heilig Kruis theologie te studeren. Binnenkort hoopt hij daar in de kerkgeschiedenis te promoveren.

Alledaags
Ofschoon sommigen verbaasd reageerden op het besluit van Wim Veth priester te worden, vindt hij die stap zelf heel logisch. “De combinatie christen, student en gelovig zijn in je beroepsleven is goed mogelijk, ook al vraagt het inzet en beslistheid. Beter nog, het is een opdracht. We hebben allemaal de plicht heilig te worden, daartoe zijn we geroepen.”

“De plaats om dat te doen is voor de meeste. mensen hun werk en dagelijks leven. De gewone dingen zijn gelegenheden om ze voor God te doen. Er ligt in al die dingen iets goddelijks opgesloten. leder van ons dient dat goddelijke te ontdekken. Ik zie geen tegenstelling tussen wat ik gedaan heb en mijn weg naar het priesterschap. Beide vragen dienstbaarheid en toewijding.”

Celibaat
Hoe staat Veth tegenover het celibataire priesterschap dat vooral nu zo onder druk lijkt te staan?“Het celibaat, dat altijd in de Kerk heeft bestaan, is menselijk gesproken een onhaalbare zaak. Als menselijk ideaal is het door zelfs de grootste stoïcijn maar met moeite te realiseren. Voor wie ertoe geroepen is, gaat het echter niet om een menselijk ideaal maar om een bovennatuurlijke roeping. Het gaat erom om Christus van dichterbij te volgen in een overgave aan God die de hele mens omvat. Ik probeer bewust te vermijden de aandacht uitsluitend op het lichamelijke te richten.

De laatste tijd wordt de indruk gewekt alsof dat het voornaamste zou zijn. God roept wie Hij wil op de plaats die ieder toekomt. De priesterlijke taak vraagt een totale toewijding aan anderen. Degene die model staat is Christus zelf en het is de heilige Geest die ons modelleert al naar gelang ieders persoonlijke roeping. Als het op menselijke inspanning aankomt, blijven we inderdaad nergens. Wie geroepen is, ontvangt de genade om aan de roep te kunnen beantwoorden, ook om het celibaat trouw te beleven. Het zou een misvatting zijn te denken dat een eenmaal aangeknoopte liefde niet blijvend zou kunnen zijn.”

Op afstand
Als priester van het Opus Dei krijgt Veth primair een pastorale taak binnen de prelatuur en voor mensen die daar contact mee zoeken. Het reilen en zeilen in Nederland heeft hij letterlijk en figuurlijk van een afstand gevolgd. “Maar”, vertelt hij, “wat het geestelijk klimaat betreft, heb ik in Rome de jubileumviering van het jaar 2000 van dichtbij meegemaakt. De grote deelname van mensen uit Nederland, België en Duitsland vond ik heel bemoedigend. De Wereldjongerendagen waren zonder twijfel een hoogtepunt. Het verlangen van jongeren naar een authentieke en persoonlijke geloofsbeleving was tastbaar. Je zag dat ook aan de belangstelling voor het sacrament van de verzoening. Velen hebben er voor het eerst in hun leven gebiecht. Deze lijn lijkt zich in Toronto te hebben doorgezet. Bij een dergelijke nieuwe bezieling sluit ik me graag aan.” (KN)