Benedictus: ‘Er is op mij ingehakt’

Hilversum (Van onze redactie) 11 maart 2009 - Paus Benedictus XVI vindt het verdrietig dat er door de affaire-Williamson zoveel kritiek over hem is uitgestort. Dat schrijft hij in een gisteren geschreven brief aan alle rk-bisschoppen van de wereld.

Heftige reacties
De Heilige Vader constateert dat de opheffing van de vier Lefebvriaanse bisschoppen reacties hebben veroorzaakt ‘van een heftigheid, die we sinds lange tijd niet meer ervaren hebben’.

Lawine van protest“Verscheidene groeperingen hebben de paus er zeer openlijk van beschuldigd dat hij terug wil [naar de tijd van] voor het Concilie. Een lawine van protesten zette zich in beweging”, schrijft de paus in de brief die morgen officieel wordt gepresenteerd.

Joden
Benedictus zegt dat hij niet voorzien kon hebben dat zijn besluit om de excommunicatie op te heffen, werd overschaduwd door de affaire-Williamson. Hij betreurt het dat daardoor de goede band met de joden schade opliep. De paus verwerpt met klem het idee dat er in de Kerk ruimte zou zijn voor antisemitisme of Holocaust-ontkenning.

Vijandigheid jegens paus“
Het heeft me verdriet gedaan dat ook katholieken die eigenlijk beter kunnen weten met een tot de aanval bereide vijandigheid meenden op mij te moeten inhakken”, schrijft Benedictus. Hij bedankt de ‘joodse vrienden’ die meegeholpen hebben het misverstand snel uit de weg te ruimen en de joods-christelijke dialoog weer op gang te helpen.

Snelheid van internet
De affaire-Williamson kon volgens de paus zo snel ontstaan omdat velen via internet op de hoogte kwamen van de uitlatingen van de Britse bisschop, wiens excommunicatie was opgeheven. “Ik heb daarvan geleerd dat we bij de Heilige Stoel wat betreft deze berichtenbron opmerkzamer moeten zijn.”

Niet duidelijk genoeg
Volgens de paus is de commotie ook te wijten aan een gebrekkige communicatie. “Een andere tegenvaller die ik oprecht betreur bestaat erin dat de grenzen en reikwijdte van de maatregelen van 21 januari 2009 [datum van de opheffing van de excommunicatie] bij de publicatie van het besluit niet helder genoeg geformuleerd waren. Zo kon volgens hem het beeld ontstaan dat de vier bisschoppen gerehabiliteerd werden.

Doel van opheffing excommunicatie
De reden dat de vier bisschoppen in 1988 met excommunicatie werden bestraft was om hen tot inkeer te brengen. Toen dat niet lukte, moest een andere weg gekozen worden. “Het herroepen van excommunicatie dient hetzelfde doel als de straf zelf: nog eenmaal de vier bisschoppen tot terugkeer [in de moederkerk] uit te nodigen.” Terugkeer betekent volgens Benedictus dat de Lefebvrianen de kerkelijke leer, Vaticanum II incluis, volledig erkennen en zich aan het gezag van de paus onderwerpen. Zolang ze dat weigeren is er van een echte terugkeer nog geen sprake, aldus Benedictus.

Bron: www.katholieknederland.nl