Moeder Teresa’s duisternis

UTRECHT (RKnieuws.net) - Moeder Teresa, Nobelprijswinnares en wereldberoemd om haar zorg voor de allerarmsten in India, worstelde met de afwezigheid van God. Zij hield haar innerlijke duisternis zo veel mogelijk geheim. Dat blijkt uit het boek over haar Kom, wees mijn licht, dat onlangs is verschenen. Hieronder volgt een hoofdstuk uit het boek.
Hoewel Moeder Teresa geleerd had te leven met de betekenis van haar niet aflatende innerlijke duisternis, betekende dit niet dat het daarom gemakkelijker voor haar was. God ontnam haar iedere natuurlijke en bovennatuurlijke steun: haar isolement was zo totaal dat ze het alleen maar met de hel kon vergelijken. Na meer dan vijftien jaren duisternis, stuurde ze pater Neuner de volgende beschrijving: ‘Over mezelf - wat moet ik u vertellen? Ik heb niets - want ik heb Hem niet - die mijn hart & ziel verlangen te bezitten. Het alleen zijn is zo groot. - Binnen in me en buiten me kan ik niemand vinden om me toe te wenden. - Niet alleen geestelijke - maar ook de menselijke hulp heeft Hij me afgenomen. Ik kan tegen niemand spreken & zelfs als ik het doe - komt er niets mijn ziel binnen. - Ik verlangde ernaar om in Bombay met u te praten - en toch heb ik niet eens geprobeerd het mogelijk te maken. - Als er een hel bestaat - dan moet dit er een zijn.’ ‘Wat is het verschrikkelijk zonder God te zijn - geen gebed - geen geloof - geen liefde. - Het enige wat overblijft - is de overtuiging dat het werk van Hem is - dat de Zusters & de Broeders van Hem zijn. En hier klamp ik me aan vast zoals iemand die niets heeft zich aan een strohalm vastklampt voor hij verdrinkt. - En toch, Pater - ondanks dit alles - wil ik Hem trouw blijven - me uitputten voor Hem, Hem liefhebben niet om wat hij geeft maar om wat Hij neemt - tot Zijn beschikking zijn. -