Benedictus XVI: 'Niet biechten leidt tot zielendood'

Hilversum (Van onze redactie) 15 februari 2009 - Als zonden niet worden opgebiecht veroorzaken ze de dood van de ziel en scheiden ze ons van God. Aldus paus Benedictus XVI vanmiddag in zijn wekelijkse Angelustoespraak tot de pelgrims op het Sint-Pietersplein in Rome.

Melaatsheid
De Heilige Vader sprak over de evangelielezing van de zondagsmis, waarin Jezus een melaatse geneest. De paus legde uit dat volgens de oude Joodse wet melaatsheid niet alleen als een lichamelijke ziekte beschouwd werd, maar ook als morele en religieuze onreinheid. Volgens de paus is melaatsheid in het evangelie daarom een symbool voor de zonde, want wie zondigt komt net als de melaatse buiten de kerkgemeenschap te staan en verliest de liefdesband met God.

In nederigheid belijden
"De zonden die wij begaan scheiden ons van God. Als ze niet worden beleden in nederigheid en vertrouwen op de goddelijke genade, dan kunnen ze zelfs een punt bereiken waarop zij de dood van de ziel voortbrengen", sprak de paus.

De Melaatse reinigt
Benedictus verkondigde dat Jezus in zijn lijden 'als een melaatse' werd, omdat hij zich onrein en godverlaten liet worden door onze zonden op zich te nemen om ons ervan te bevrijden. De biecht is volgens de paus het werkzame teken van die bevrijding: "Door middel van zijn bedienaren van het Sacrament van Boete en Verzoening reinigt de gekruisigde en verrezen Christus ons met oneindige genade, herstelt onze gemeenschap met de hemelse Vader en met onze broeders, en geeft ons zijn liefde, zijn vreugde en zijn vrede."

Biechtsacrament
In het sacrament van de biecht treedt een priester (biechtvader) op in de persoon van Christus. De biechteling belijdt tegenover de biechtvader zijn zonden en vraagt God vergeving. De priester geeft vervolgens de opdracht om na het ritueel een boetehandeling (penitentie) te verrichten, dat kan zijn een gebed, een goede daad of een onthouding. Tot slot geeft de priester aan de penitent de absolutie: in naam van Christus wordt de gelovige ontslagen van zijn zonden, waardoor deze weer met God en de Kerk verzoend raakt.


Bron: www.katholieknederland.nl

'Paus slachtoffer van weergaloze mediacampagne'

Hilversum (Van onze redactie) 15 februari 2009 - De Duitse filosoof Robert Spaemann heeft vandaag in de Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung paus Benedictus XVI verdedigd. Hij is van mening dat de Heilige Vader in de affaire-Williamson het slachtoffer is geworden van een 'weergaloze mediacampagne'.

Schülerkreis
Spaemann, geboren in 1927, behoort tot de zogenoemde Schülerkreis van Benedictus XVI. Dat is een gezelschap van academici, ontstaan uit een reünie van oudstudenten van Joseph Ratzinger als hoogleraar theologie. De leden ervan worden beschouwd als intimi van de huidige paus.

Geen reactionair
Volgens Spaemann wordt Benedictus onterecht beschuldigd van het varen van een reactionaire koers. In de debatten rond de Priesterbroederschap Pius X heeft men de paus "met een weergaloze mediacampagne gedwarsboomd en gezegd dat hij de traditionalisten omarmt en achterwaarts in plaats van voorwaarts gaat", schrijft Spaemann in de Frankfurtse krant.

Tegenkerk voorkomen
Het is Spaemanns vaste overtuiging dat Benedictus XVI de geschiedenis wil ingaan als de paus die kerkscheuringen wilde dichten in plaats van groter maken. Met de opheffing van de excommunicatie van de vier illegaal gewijde Lefebvre-bisschoppen heeft hij volgens de filosoof willen voorkomen dat "dat deze lieden verder afdwalen en langzaam een werkelijke tegenkerk opbouwen".

Godsbewijs
Spaemanns vader Heinrich bekeerde zich tot het katholicisme en werd na de dood van zijn vrouw in 1942 tot priester gewijd. Robert Spaemann was hoogleraar wijsbegeerte aan de universiteiten van Stuttgart, Heidelberg en München. De filosoof is ervan overtuigd dat een consistente ethiek geschraagd wordt door metafysica. Hij meent dat ons denkvermogen een absoluut bewustzijn veronderstelt. Spaemann behoort tot de opstellers van eigentijdse godsbewijzen.

Bron: www.katholieknederland.nl

DI SEIS DJADUMINGU SIKLO B

Promé Lektura : Levítiko 13, 1-2. 44-46
Salmo : Salmo 32, 1-2a 5. 11
Di dos Lektura : 1 Korinto 10, 31-11, 1.
Evangelio : Marko 1, 40-45

E promé lektura ta pone kla pa nos ku e fèrmidat “lepra” (asina nan tabata yama kualke malesa di kueru) tabata afektá e persona por lo mínimo den tres aspekto: for di ora ku a skucha ken tabata malu e mester a aserka un saserdote pa ser deklará “impuru”, nos por tuma nota di e aspekto religioso di e fèrmidat; despues su karakter sosial ta manifestá su mes ora e persona keda “ekspulsá” di e komunidat t’e ku ora e bira bon, i ademas di tur esaki, e hende malu tabata karga ku su malesa físiko. Di tal manera e persona tabata mira su mes rechasá pa Dios, pa medio di komunidat i tabata karga dolónan di su enfermedat. Ta ki bida òf speransa e persona ei lo tabata por tin?
Ta p'esei , den e Evangelio ku nos ta skucha riba e djadumingu aki, Hesus ta mustra salbashon presisamente den e tres dimenshonnan aki: e leproso ta eksperensiá salbashon ku Hesukristu a otorgá esaki na dje promé ora el a kur’é, pero mas ku tur kos, ora el a pon’é bèk dilanti di Dios i dilanti di komunidat. Esaki ta e salbashon ku Hesus ta bin trese pa nos, un salbashon ku ta konkretisá su mes den pas i goso pasobra a rekonsiliá ku Dios; ademas di un salbashon ku ta re integrá nos den komunidat.

Riba dia di awe, ta ken ta biba marginá den nos sosiedat? E ansianonan ku hopi bia ta lubidá den nan kas òf na kas di ansiano ; muchanan ku no tin akseso na edukashon ni na un hogar digno; e beibinan ku ta keda asesiná den barika di nan mama; enfermonan di AIDS; òf loke hopi komun, esnan ku tin sierto marka den nan karakter (pasobra nan ta tímido, nan inseguridat, nan forma straño di aktua, su personalidat introvertí). Tur esnan ku ta sklama pa salbashon ku Hesus a bin pa trese. Pero pa e salbashon aki manifestá su mes, mester di kristiannan komprometí ku a eksperensia salbashon personal i ku ke kompartié ku otronan. Hopi bia, ora nos ta sinti nos mes sigur i stabil, nos ta lubidá ku tin hende ku mester di nos, pasobra podisé nan no ta pasando den un período asina bondadoso manera esun di nos. Einan ta kaminda nos mester biba nos fe; einan ta lugá pa reklamá salbashon di Kristu. Nos tur mester konsiderá nos mes mensahero, mensaheronan di salbashon, i e salbashon aki no ta yega tantu pa medio di palabra sino pa medio di hecho, hecho ku ta mustra integrashon, gesto ku ta ekspresá akseptashon, i aktitut ku ta promové unidat. Esaki ta salbashon, esaki ta e mensahe di Kristu na nos tur.

E siman aki, laga nos biba mas sensibel ku personanan ku generalmente nos ta ignorá ; por ta nos no ta hasi nan ningun daño pero tampoko nos ta stima nan manera Kristu ta stima nan. Únikamente asina nos lo ta dunando Gloria berdadero na Dios ku nos bida, manera san Pablo ta pidi nos den e di dos lektura. (I Kor 10,31)