’Eén van de meest schaarse producten in onze samenleving is stilte’

Mgr. Frans Wiertz:

"Eén van de meest schaarse producten in onze samenleving is stilte. Het is heel moeilijk om in ons land plekken te vinden waar het écht helemaal stil is. Waar je ook komt, er is altijd wel geluid. In winkelcentra klinkt muziek, thuis staan radio en tv voortdurend aan, zelfs in het bos horen we het verkeer van de snelweg op de achtergrond razen. En dan heb ik het nog niet eens over de mobieltjes, die aan de lopende band ringtones produceren". Dat schrijft mgr. Wiertz, bisschop van Roermond, in zijn brief naar aanleiding van Roepingenzondag die op 2/3 mei in de Limburgse parichies wordt voorgelezen.

"Echte stilte is zeldzaam geworden. Ook in de kerk. U moet maar eens opletten: ook in de eucharistieviering zijn er maar weinig momenten waarop het écht volledig stil is. Er moet altijd wel iemand kuchen, er valt iets van een bank of er knettert een brommer voorbij. En we hebben de liturgie ook zo georganiseerd dat er weinig ruimte is voor stilte. Of beter gezegd: we vullen de ruimte die er is meteen op met nieuw geluid: gebeden, liederen, lezingen, het volgt elkaar in snel tempo op. Het lijkt wel alsof we collectief hebben afgesproken dat er geen stiltes mogen vallen".

"Stilte wordt door veel mensen als beklemmend ervaren, als onheimelijk. Hoe komt dat? Zijn we zo gewend dat er áltijd geluid is, dat we het als onwezenlijk ervaren als er een moment van stilte valt? Of zijn we soms bang voor de stilte? Bang dat er dan iets met ons gebeurt dat we niet kennen of geen plek kunnen geven?"

"In de Bijbel speelt stilte een belangrijke rol. Het zijn meestal de momenten waarop mensen goed nadenken over hun leven – zoals Jezus wanneer Hij zich 40 dagen in stilte terugtrekt in de woestijn. Of het zijn de momenten waarop God zich aan mensen openbaart – zoals bij de profeet Elia op de berg Horeb. Dat was niet alleen destijds het geval, dat werkt nog zo. Als God ons iets duidelijk wil maken, dan belt hij niet op, dan stuurt hij geen sms.-je, maar dan doet Hij dat in de stilte van ons hart".

"De Deense filosoof Kierkegaard heeft ooit gezegd: “Ik ontdekte dat ik minder en minder te zeggen had, tot ik uiteindelijk stil werd en begon te luisteren. En in de stilte hoorde ik de stem van God.” Maar als wij voortdurend geluid blijven produceren, als wij niet de rust nemen om naar de stilte te luisteren, dan horen we ook niet wat daar gezegd wordt".

"Vandaag vieren we Roepingenzondag. De dag waarop we speciaal bidden om roepingen tot het priesterschap, het diaconaat of het religieuze leven. Dat is nodig, want we hebben goede herders nodig, die hun kudde kennen en die hart hebben voor de schapen, zoals we in het evangelie van vandaag hebben gehoord".

"We weten allemaal dat het aantal priesters de afgelopen jaren is afgenomen. U heeft de gevolgen daarvan de ongetwijfeld gemerkt. Priesters worden op meer plekken ingezet en steeds meer parochies werken intensief samen".

Halvering

"Toen ik 17 jaar geleden uw bisschop mocht worden, waren er in Limburg 408 priesters met een officiële benoeming actief. Op dit moment zijn dat er 225. Dat betekent een halvering. Er waren destijds in ons bisdom meer dan 250 kloosters. Dat zijn er nu 119. En de gemiddelde leeftijd van de religieuzen ligt boven de 80".

"Roept God niet meer? Is Hij vergeten om ons herders te sturen? Of maken wij zoveel rumoer in onze samenleving dat zelfs de mensen die naar Gods roepstem zouden willen luisteren, hem eenvoudigweg niet meer kunnen horen?"

"Dat God niet zwijgt, maar nog wel degelijk mensen roept, blijkt uit het feit dat elk jaar opnieuw een aantal jongemannen ervoor kiest om aan de opleiding tot priester te beginnen. De twee seminaries in ons bisdom hebben op dit moment samen zo’n 25 (??) studenten. Ook worden er enkele tientallen mensen opgeleid tot diaken, pastoraal werker of catechist. En sommige kloosters mogen van tijd tot tijd een nieuwe novice verwelkomen. In vergelijking tot sommige andere bisdommen is dat heel respectabel. Maar als wij willen voorkomen dat onze parochies in de toekomst geleid worden door priesters, die noodgedwongen als managers moeten optreden in plaats van als herders die hun schapen kennen, dan is er meer hulp nodig".

Buitenlandse congregaties

"De afgelopen jaren hebben we al diverse buitenlandse priestercongregaties uitgenodigd om zich in Limburg te vestigen. Dat is een goede zaak en we zijn zeer dankbaar voor hun inzet".

"De gezamenlijke Nederlandse bisdommen en religieuze instituten voeren dit weekeinde campagne onder het motto “Ik antwoord op wat u in mijn hart hebt gelegd”. Geen hippe reclameslogan. Maar wel een eerlijke oproep aan mensen, die in de stilte van hun hart een stem denken te horen, om zich te melden. God roept nog steeds, maar Hij wil ook gehoord worden en antwoord krijgen".

"Alle overige parochianen roep ik van harte op om ons met uw gebed te steunen. Geen enkel gebed is zinloos of voor niets, ook al lijkt het niet direct effect te hebben. We hebben in de lezing van vandaag gehoord dat de steen die door de bouwlieden was afgekeurd, toch tot hoeksteen is geworden. Ieder gebed is waardevol en een steun in de rug".

"Aan wie op een andere manier een steentje bij wil dragen, wil ik graag de jaarlijkse collecte voor de priester- en diakenopleiding in Rolduc van harte aanbevelen. Ook uw financiële ondersteuning helpt ons de komende jaren nieuwe herders voor hun taak toe te rusten. De Paredisstichting, die de gelden voor de opleiding verzamelt en beheert, rekent op uw grootmoedige bijdrage. Misschien ziet u zelfs mogelijkheden om een vaste weldoener van deze stichting te worden. Ik dank u bij voorbaat hartelijk voor uw gaven. Tot slot wens ik u toe dat u van tijd tot tijd de stilte vindt, die ieder van ons nodig heeft om God te ontmoeten en te horen welke boodschap Hij in ons hart neerlegt", aldus bisschop Frans Wiertz.

Bron: RKnieuws.net