Hilversum (Van onze redactie) 22 januari 2009 - Paus Benedictus XVI heeft besloten de excommunicatie van vier door aartsbisschop Marcel Lefebvre gewijde bisschoppen op te heffen. Dat hebben de Italiaanse kranten Il Giornale en Il Riformista vandaag gemeld. De Heilige Stoel wil het bericht bevestigen noch ontkennen, zo verklaarde de Vaticaanse persdienst tegenover katholieknederland.nl.
Decreet getekend
Het bericht is afkomstig van de gerenommeerde vaticanist Andrea Tornielli, die voor Il Giornale schrijft. Volgens hem heeft de paus het decreet waarin hij de banvloek opheft reeds getekend. Het Vaticaan zou pas later deze week hierover naar buiten treden.
Opmerkelijk
Mocht het waar zijn, dan is sprake van een opmerkelijke beslissing van de paus. Benedictus XVI staat bekend als iemand die de traditionalisten een warm hart toedraagt. Weinigen hebben echter bevroed dat hij zover zou gaan. Vooral nadat duidelijk werd dat de volgelingen van mgr. Lefebvre niet voornemens waren alle besluiten van het Tweede Vaticaanse Concilie te onderschrijven. Dat had de paus als eis gesteld voor een verzoening van de Lefebvrianen met Rome.
Priesterbroederschap Pius X
Marcel Lefebvre (1905-1991) was missiebisschop in Senegal en later aartsbisschop van het Franse Tulle. Tijdens het concilie behoorde hij tot de conservatieve vleugel. Volgens hem was de Katholieke Kerk tijdens het concilie gezwicht voor het modernisme. Uit onvrede bood hij in 1968 de paus zijn ontslag aan als generaal-overste van de paters spiritijnen. Later verzamelde hij gelijkgestemden om zich heen. Daaruit groeide de Priesterbroederschap Pius X, een genootschap dat de preconciliaire liturgie bleef celebreren.
Excommunicatie
In 1988 wijdde Lefebvre vier bisschoppen, te weten Bernard Fellay, Bernard Tissier de Mallerais, Richard Williamson en Alfonso de Galarreta. Aangezien hij dat deed zonder instemming van de paus, werden Lefebvre en de vier wijdelingen van rechtswege geëxcommuniceerd. Johannes Paulus II bevestigde deze excommunicatie.
Bron: www.katholieknederland.nl
donderdag 22 januari 2009
‘Paus heft excommunicatie Lefebvriaanse bisschoppen op’
zondag 18 januari 2009
De Korte: Kerk zonder gehandicapten is gehandicapt
Confronteren
De Korte: "Verstandelijk gehandicapten confronteren ons met onze eigen handicaps en kwetsuren. Ieder mens is uiteindelijk een zondaar en bedelaar die met open handen kan leven van de schenkende en verzoenende liefde van God in Christus. Tegen die achtergrond moeten wij blijven werken aan een inclusieve geloofsgemeenschap. Zoals een moeder van een gehandicapt kind eens zei: 'Een kerk zonder gehandicapten is een gehandicapte kerk'."
Onzichtbaar
Onder inclusieve geloofsgemeenschap verstaat de bisschop een gemeenschap die gehandicapten niet uitsluit maar geheel en al insluit. "De realisatie van een inclusieve geloofsgemeenschap stuit op de weerbarstige praktijk van iedere dag. De meeste mensen met een verstandelijke handicap wonen in instellingen en zijn vaak onzichtbaar geworden. De gemiddelde parochie of kerkelijke gemeente heeft maar weinig ervaring", aldus de bisschop.
Moderne melaatsen
De Korte: "Naast gebrek aan kennis is er veelal ook verlegenheid en onhandigheid. Menigeen schrikt van een verstandelijke handicap. Niet zelden worden verstandelijk gehandicapten ook vandaag nog op afstand gehouden of zelfs als moderne melaatsen behandeld."
Muziek en drama
De Korte ziet beperkingen in de reguliere pastorale praktijk in parochies en gemeenten. "Pastoraat is veelal verbaal ingesteld. Pastoraat voor mensen met een verstandelijke beperking kent de mogelijkheden maar ook de beperkingen van het woord. Andere vormen van communicatie, zoals muziek, beweging en drama, zijn nodig."
Boottocht in Friesland
De bisschop constateert dat in verscheidene plaatsen al gewerkt wordt aan inclusieve geloofsgemeenschappen. "Zo ken ik parochies waar verstandelijk gehandicapten zijn toegelaten tot het kerkkoor of assisteren als misdienaar. (..) In het bisdom Groningen–Leeuwarden ben ik een heel aardig project op het spoor gekomen. Het betreft een jaarlijkse pelgrimsboottocht langs verschillende Friese plaatsen met mensen met een verstandelijke beperking."
Henri Nouwen
Groot voorbeeld voor de bisschop is de Nederlandse rk-priester en psycholoog Henri Nouwen (1932-1996). Jarenlang was hij docent op Amerikaanse topuniversiteiten als Yale en Harvard. Ook schreef hij bestsellers over spiritualiteit. Nouwen verwierf nieuwe spirituele inzichten toen hij zich aansloot bij de Arkgemeenschap Daybreak in Toronto, een leefgemeenschap van mensen met een verstandelijke handicap. Daar had de verbaal ingestelde Nouwen de zorg voor Adam, een meervoudig gehandicapte jongen, met wie een gesprek voeren onmogelijk was.
zaterdag 17 januari 2009
DI DOS DJADUMINGU SIKLO B
Promé Lektura : 1 Samuel 3, 3b-10. 19
Salmo : Salmo 40, 2, 4ab. 7-8. 8b-9. 10
Di dos Lektura : 1 Korinto 6, 13c-15a. 17-20
Evangelio : Huan 1, 35-42
Huan ta rekonosé Hesus komo esun ku mester a bini.
E Boutista a bini pa pone pueblo den kontakto no ku e mes sino ku Kristu. E a kuminsá okupá di dos lugá. Kada bia di nobo nos tin ku profundisá den e figura di Huan pa mira e kapasidat di interiormente laga lòs dilanti di Señor. For di e personahe aki nos por saka masha bon siñansa den nos mundu den kua ta fomentando kompetensia na lugá di kolaborashon, kon gana i okupá promé lugá a kosto di loke sea , riba duna servisio desinteresá…
Na sierto okashon , nos ta mira kon e afan aki pa sobresalí ta sali dilanti asta denter di aktividatnan kristian: esun ku hinter su bida a bin ta traha den parokia i ke pa tur kos pasa den su man… Esun ku hinter su bida a duna lès di katisashi i ta mira katekistanan nobo komo intruso.… E saserdote ku ta envidiá logro pastoral alkansá pa su kompañeronan… E religioso/a ku no ta kaba di akseptá sierto rumannan den komunidat…
Ta aspektonan di e tema ku Huan Boutista a sa di hasi ku perfekshon: sa kon pone su mes na di dos lugá pa di tal forma Dios okupá e promé lugá den nos bida i den bida di otronan. Hopi frakaso pastoral ta presentá pa e afan aki di protagonismo ku no ta kondusí na Dios sino na kurason será di e religioso falsu.
Nos mester tin wowo i kurason habrí pa sa ku sigui Señor no ta algu fásil, nunka esaki tabata asina. Siguidónan outéntiko di Hesus ta esnan ku ta pone É riba tur nan mes lucha interior i interes personal i egoismo. Lo demas ta bon intenshon…
Kiko ami ta buskando den mi bida kristian?
Kua ta mi propósito i metanan?
Kon Señor ta presente den mi bida?
Algun persona ta buska den fe kosnan ku fe no por ofresé. Tin hende ku ta yega serka buskando seguridat personal, miéntras ku FE ta duna nos un seguridat interior riská i semper yen di tentashon. Otronan ta buska pa hasi karera: di ta bon mirá, rekonosí i atmirá… Tin esnan ku ke haña den fe un sorto di pas, pero nan no ta tribi lucha ku nan mes. E pió lucha ku un persona por hiba ta e gueranan ku e tin ku e tin ku kombatí kontra su mes.
E disipelnan di Huan ta yama Hesus "rabi", ku literalmente den hebreo ke men "Mi grandi". Ta título di rèspèt ku nan tabata duna studiantenan i esnan ku tabata buska konosementu di nan maestronan i di hendenan sabí. Nos mundu ta yen di persona grandi ku, ku nan bida i nan obra ke duna dignidat na e ser humano, pero laga nos no lubidá nunka ku UN ser so ta nos outéntiko Maestro.
E persona ku ke ta disipel di Hesus no ta keda satisfecho ku un a palabra di pasado, sino ku e tin un enkuentro personal kun’E.
Bida kristian outéntiko ta e úniko realidat den eksistensia ku ta kuminsá yegando ya na e meta: na Hesus. Kristian ta esun ku a deskubrí Hesus den parti interior di su bida, i ya for di tal momentu , hinter su bida lo ta profundisá den djE. I Señor ta asina inagotable ku nos mester di un eternidat pa nos sigui sambuyá den djE.
Tin hende ku ta skucha papia tokante Hesus, papia di Hesus i nan ta papia ku Hesus, pero kisas nan no a eksperimentá den profundidat di nan kurason e forsa di tal enkuentro , di ei kurasonnan débil i dudoso.
E úniko enkuentro ku por transformá bida di un ser humano ta e enkuentro berdadero ku Hesus, di ei ku disipelnan di Huan a keda kuné djis despues di a topa kunE.
E Evangelio ta hasi referensia na e mirada di Hesus na nos; un mirada ku ta bai na fondo di bida, na e kurason. Hesus no ta mira solamente loke e persona ta na tal momento, sino tambe loke e por yega na ta. E ta mira den kada ser humano no únikamente loke tin den aktualidat, sino tur loke e por yega na ta si e akseptá na kontra kuné i sigui’É.
maandag 12 januari 2009
Neokatechumenaat moet zich meer richten op eenheid Kerk
Hilversum (Van onze redactie) 12 januari 2009 - Het Neokatechumenaat moet zijn apostolische activiteit beter inbedden in het pastoraat van het bisdom en de eenheid versterken met andere kerkelijke instituties en organisaties. Die aansporing richtte paus Benedictus XVI eergisteren tot een grote afvaardiging van de beweging bij de viering van haar veertigjarig bestaan.
Lof en waardering
De paus was vol lof over de pastorale ijver die de leden van de Neokatechumenale Weg aan de dag leggen. Hij prees de vele ‘geestelijke vruchten’ van haar evangelisatiemethode. Ook bevestigde hij zijn vertrouwen in de organisatie. De recente kerkelijke goedkeuring van de statuten van ‘de Weg’ bezegelen volgens hem ‘de waardering en de genegenheid’ waarmee de Heilige Stoel het werk van het Neokatechumenaat volgt.
Solistisch
De paus moedigde het Neokatechumenaat aan zich te richten op de eenheid van de Kerk, in volle beschikbaarheid aan de bisschop. De eenheid met het bisdom en andere kerkelijke instanties is voorwaarde voor een vruchtbare nieuwe evangelisatie, hield Benedictus de organisatie voor. Tussen de regels weerklonk de door bisdommen, parochies en kerkelijke organisaties niet zelden geuite kritiek dat het Neokatechumenaat te solistisch zou opereren.
Instemming
Benedictus spitste zijn aansporing vooral toe op het bisdom Rome. Daar is het Neokatechumenaat actief in 103 parochies. De paus riep het Neokatechumenaat op om “de instemming te versterken met alle richtlijnen van de kardinaal-vicaris” Agostino Vallini, die namens de paus belast is het met bestuur van het bisdom Rome.
Priesteropleiding
De paus prees de vele priesterroepingen die binnen het Neokatechumenaat tot bloei komen. Hij benadrukte dat ook voor wat betreft de priesteropleiding het Neokatechumenaat de richtlijnen van de Heilige Stoel en de bisdommen moet opvolgen. Het doel is, zo voegde hij eraan toe, om priesters “te vormen die goed ingevoegd zijn in het diocesane presbyterium en in zowel het parochiële als diocesane pastoraat”.
Vernieuwing geloofsleven
De Neokatechumenale Weg omschrijft zichzelf naar een citaat van Johannes Paulus II als ‘een weg van katholieke vorming’. Het Neokatechumenaat streeft naar vernieuwing van het geloofsleven in parochies. Kort gezegd wil de beweging kerkleden tot hernieuwing van hun doopsel brengen. Dat gebeurt via een gefaseerd traject van gemiddeld acht à tien jaar, waarin catechese en evangelisatie centraal staan.
Geen beweging
De Neokatechumenale Weg werd begin jaren zestig opgericht in de Spaanse hoofdstad Madrid. De organisatie – die zichzelf niet beschouwt als één van de zogeheten ‘nieuwe kerkelijke bewegingen’ – is verspreid in 107 landen. Het Neokatechumenaat heeft naar eigen opgaaf twintigduizend gemeenschappen, is aanwezig in 5700 parochies in 1200 bisdommen.
Bron: www.katholieknederland.nl
Neokatechumenaat moet zich meer richten op eenheid Kerk
Hilversum (Van onze redactie) 12 januari 2009 - Het Neokatechumenaat moet zijn apostolische activiteit beter inbedden in het pastoraat van het bisdom en de eenheid versterken met andere kerkelijke instituties en organisaties. Die aansporing richtte paus Benedictus XVI eergisteren tot een grote afvaardiging van de beweging bij de viering van haar veertigjarig bestaan.
Lof en waardering
De paus was vol lof over de pastorale ijver die de leden van de Neokatechumenale Weg aan de dag leggen. Hij prees de vele ‘geestelijke vruchten’ van haar evangelisatiemethode. Ook bevestigde hij zijn vertrouwen in de organisatie. De recente kerkelijke goedkeuring van de statuten van ‘de Weg’ bezegelen volgens hem ‘de waardering en de genegenheid’ waarmee de Heilige Stoel het werk van het Neokatechumenaat volgt.
Solistisch
De paus moedigde het Neokatechumenaat aan zich te richten op de eenheid van de Kerk, in volle beschikbaarheid aan de bisschop. De eenheid met het bisdom en andere kerkelijke instanties is voorwaarde voor een vruchtbare nieuwe evangelisatie, hield Benedictus de organisatie voor. Tussen de regels weerklonk de door bisdommen, parochies en kerkelijke organisaties niet zelden geuite kritiek dat het Neokatechumenaat te solistisch zou opereren.
Instemming
Benedictus spitste zijn aansporing vooral toe op het bisdom Rome. Daar is het Neokatechumenaat actief in 103 parochies. De paus riep het Neokatechumenaat op om “de instemming te versterken met alle richtlijnen van de kardinaal-vicaris” Agostino Vallini, die namens de paus belast is het met bestuur van het bisdom Rome.
Priesteropleiding
De paus prees de vele priesterroepingen die binnen het Neokatechumenaat tot bloei komen. Hij benadrukte dat ook voor wat betreft de priesteropleiding het Neokatechumenaat de richtlijnen van de Heilige Stoel en de bisdommen moet opvolgen. Het doel is, zo voegde hij eraan toe, om priesters “te vormen die goed ingevoegd zijn in het diocesane presbyterium en in zowel het parochiële als diocesane pastoraat”.
Vernieuwing geloofsleven
De Neokatechumenale Weg omschrijft zichzelf naar een citaat van Johannes Paulus II als ‘een weg van katholieke vorming’. Het Neokatechumenaat streeft naar vernieuwing van het geloofsleven in parochies. Kort gezegd wil de beweging kerkleden tot hernieuwing van hun doopsel brengen. Dat gebeurt via een gefaseerd traject van gemiddeld acht à tien jaar, waarin catechese en evangelisatie centraal staan.
Geen beweging
De Neokatechumenale Weg werd begin jaren zestig opgericht in de Spaanse hoofdstad Madrid. De organisatie – die zichzelf niet beschouwt als één van de zogeheten ‘nieuwe kerkelijke bewegingen’ – is verspreid in 107 landen. Het Neokatechumenaat heeft naar eigen opgaaf twintigduizend gemeenschappen, is aanwezig in 5700 parochies in 1200 bisdommen.
Bron: www.katholieknederland.nl
zondag 11 januari 2009
BOUTISMO DI SEÑOR
Promé Lektura : Isaiah 42:1-4, 6-7
Salmo : Salmo 29:1-4, 3, 9b-10
Di dos Lektura : Echonan 10, 34-38
Evangelio : Mateo 3, 3-17
Ku fiesta di Boutismo di Señor nos ta kulminá fechanan di Fiesta di Pasku di Nasementu. I sin tempu pa reakshoná, ku e delaster sunchinan pa e Niño den pesebre, nos ta haña nos ku un Hesus adulto. Ya e no ta un yuchi mas.
Esun ku wardadornan i reinan a rindi onor n’e ya no ta mucha mas; na horizonte, e strea a disparsé i awor e palabra ku ta bin di shelu: ... “Abo ta mi Yu”, ... a sustituí kanto di angelnan.
Tin un salto ku, leu di produsí intrankilidat paden di nos, ta yama nos na responsabilidat i madures.
-Dios no a nase pa keda drumí den yerba.
-Dios no a nase pa keda mucha eternamente , maske ku den mucha nos ta topa ku sierto aktitut ku ta mustra nos kaminda di shelu
-Dios no a nase pa la laga un strea permanente kologá na shelu.
Anto, pakiko Dios a bini? Pakiko Ela enkarná? Pa trese su amor pa nos, ku ta infinito, i pa kuminsá den Hesus un gran obra ku lo a kulminá ku su pashon, morto i resurekshon.
Sí, rumannan ... Hesus a bini na mundu entre palu (pa amor) i Hesus lo duna su bida riba palu (pa amor).
Awe bida aktivo di Hesus ta kuminsá. Ya e no ta mucha mas i toká pa Dios pa un Boutismo nobo, e ta sali na enkuentro di hende. Pa klarifiká nos ku su Palabra fértil, pa iluminá nos ku e forsa di altura i pa sana nos di mil i un fèrmidat.
Boutismo di Señor, den riu Hordan, ta pa nos motibu di inmenso alegria.
-Nos lo kuminsá pa sigui su pasonan.
- Asombrá nos lo bisa ....” Kiko lo bai para di e mucha ei ”!
-Nos lo mishi ku zòm di su mantel i nos lo yena ku fortalesa
singular.
-Nos lo risibié i nos lo sinti ku Dios ta drenta den nos kurason
Awe, Hesus, resien salí di maternidat di Bètlehèm , ta kuminsá dal su pasonan. Kiko nan lo puntra? Ki pensamentu lo pasa den su kabes? Kiko mundu ta spera di djE? Kiko nos ta spera di djE? Kiko Dios ta spera di djE?
Hesus ta pone su mes na punto “0” den posishon di sali dilanti. Atras a keda e portal rondoná di lus, awa, wardadornan i yerba
muhá. Awor, ademas di hende ku ta ador’é i kantikanan, E mester di mensahero di su Bon Notisia. E mester di koperadó pa su kousa. Su Boutismo, ta esun ku ta bai dilanti di esun di nos. Ku su Boutismo nos tur ta yamá pa pone nos mes den rei di salida pa mustra kara di Dios na e tantunan ku no konos’é òf , inkluso, esnan ku ta rechas’é.
I pa esaki nos ta konta ku abraso di e Spiritu i ku e sertesa di ku Dios nunka ta bandoná su amigunan.
Hesus ta laga katuna di Bètlehèm i ta enfrentá e mishon pa kua Dios a enkarná den hende.
Hesus a laga hanchinan smal i e karpinteria di Nazaret, i ta deskubrí ku boluntat di Dios, no semper ta ser aseptá ni kuidá pa medio di boluntat di hende.
Laga ku e fiesta aki di Boutismo di Señor, nos deskubrí i profundisá den nos tarea pa habri nos pa e palabra, ku kreatividat, ingenio i esfuerso p'asina ku Reino di Dios, leu di keda marginá riba tera, sea presentá komo garantia di felisidat i di e soñonan ku kada ser humano tin.
maandag 5 januari 2009
Epifanie
Kort
Het hoogfeest van Epifanie of Openbaring des Heren herdenkt drie belangrijke momenten uit het leven van Jezus: dat Hij als kind aanbeden werd door wijzen uit het Oosten; dat God Hem bij zijn doopsel in de Jordaan zijn Zoon noemde; dat Hij als gast op een bruiloft water in wijn veranderde. Dit belangrijke feest wordt op 6 januari gevierd. In de Nederland rk-kerkprovincie kan het ook gevierd worden op de zondag tussen 2 en 8 januari.
Ouder dan Kerstmis
Het feest Openbaring des Heren ontstond in de 2e of 3e eeuw en is dus ouder dan Kerstmis, dat pas in de 4e eeuw werd ingevoerd. Het was van oorsprong een oosters feest dat de Griekse naam Epiphaneia droeg, dat 'verschijning' of 'manifestatie' betekent. Epifanie herdacht oorspronkelijk alleen de doop van Jezus in de Jordaan. In de evangeliën staat dat bij die gebeurtenis sprake was van een goddelijke openbaring: de Heilige Geest daalde als een duif op Jezus neer en God de Vader sprak tot Hem: 'Gij zijt mijn Zoon, mijn veelgeliefde' (Marcus 1:11).
Andere openbaringen
In sommige kerken uit de oudheid werden op Epifanie ook andere manifestaties van Christus’ godheid herdacht, zoals de Aanbidding der Wijzen en het wijnwonder op de Bruiloft van Kana. Ook de geboorte van Christus als de eerste verschijning van Gods incarnatie was erin vervat, maar daar werd minder aandacht aan besteed.
Drie-eenheid
In de orthodoxe en katholieke kerken van de oosterse ritussen is de Doop des Heren het centrale thema van Epifanie gebleven. Daar wordt het gevierd als de eerste manifestatie van God als Drie-eenheid. Het feest wordt er ook wel Theofanie genoemd, van het Griekse theophaneia ('godsverschijning').
Driekoningen
De kerken van het Westen namen Epifanie in de 4e eeuw van de oosterse zusterkerken over, maar dan wel in gewijzigde vorm. Het geboortefeest van Christus werd afzonderlijk gevierd en wel op 25 december, de datum van het heidense winterzonnewendefeest. De Kerk van Rome maakte van Epifanie vooral het feest van de Aanbidding der Wijzen. In de Middeleeuwen vertelde een legende dat die wijzen of magiërs de gedaante hadden van drie oosterse koningen: Caspar, Melchior en Balthasar.
6 Januari
Het is niet bekend waarom Epifanie zowel in west als oost op 6 januari gevierd wordt. Aan de oosterse datering zou een ingewikkelde niet meer te achterhalen kalenderberekening ten grondslag hebben gelegen, die samenhing met de paasdatum. In het westen was 6 januari de afsluiting van de heidense midwintercyclus van dertien dagen. Zoals Kerstmis in de plaats kwam voor het zonnewendefeest, zo zou Driekoningen de plaats hebben ingenomen van de zogeheten Dertiendag.
Drie verschijningsmomenten
Dat de westerse versie van Epifanie vooral in het teken stond van de Aanbidding der Wijzen, neemt niet weg dat de teksten van de Latijnse liturgie ook altijd verwezen hebben naar de Doop des Heren en de Bruiloft van Kana. Door de liturgische vernieuwingen van de vorige eeuw is de theologische rijkdom van Epifanie hersteld. Het tegenwoordige hoogfeest viert de mysterieuze verschijning van de mensgeworden God aan de wereld aan de hand van de drie genoemde verschijningsmomenten. Hieronder volgt een korte bespreking van die momenten.
Aanbidding der Wijzen
In de aanbidding van de wijzen uit het Oosten ziet de Kerk de vervulling van de profetie van Jesaja: ‘Sta op, word licht, Jeruzalem! De Heer zal zijn licht doen stralen in Jeruzalem, zodat de heidenvolken er heen zullen optrekken’. Volgens het christelijk geloof is de goddelijke liefde inderdaad verschenen in Jeruzalem en wel in de persoon van Jezus. Het evangelie van Matteüs meldt dat enkele heidense magiërs uit het oosten op basis van een joodse profetie een ster achterna reizen die in Bethlehem bij Jeruzalem bleef stilstaan. Als zij bij de kribbe zijn gearriveerd, aanbidden zij het Kerstkind. Volgens de Kerk vertelt dit verhaal dat de God van Israël alle volkeren van de wereld tot zich geroepen heeft. Jezus is niet alleen de Verlosser van Israël maar van de gehele mensheid, zo luidt de boodschap van Epifanie.
Doop van Jezus
In het verhaal van Jezus' doop door Johannes de Doper wordt de ware identiteit van de zoon van Jozef en Maria onthuld: Jezus is de Messias, de Gezalfde van God. 'Nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij terstond uit het water. En zie, de hemel opende zich en Hij zag de Geest van God op Hem neerdalen in de gedaante van een duif. Een stem uit de hemel sprak: Dit is mijn veelgeliefde Zoon in wie Ik welbehagen heb' (Matteüs 3:16,17). Ofschoon de Doop des Heren in de westerse rk-liturgie een wezenlijk onderdeel van Epifanie uitmaakt, heeft dit goddelijk verschijningsmoment toch ook een eigen feestdag gekregen. Normaliter vindt dit feest op de eerste zondag na 6 januari plaats. Als Epifanie echter verplaatst wordt naar een zondag tussen 1 en 9 januari en deze zondag samenvalt met 7 of 8 januari, wordt de Doop des Heren op de daarop volgende maandag gevierd. Met dit feest wordt de liturgische Kersttijd afgesloten.
Bruiloft van Kana
In de eucharistieviering van de zondag na het feest van de Doop des Heren wordt het verhaal van de Bruiloft van Kana voorgelezen. Dit verhaal staat in het Johannes-evangelie, hoofdstuk 2, verzen 1-12. Jezus was in het dorp Kana in Galilea te gast op een bruiloft. Toen daar de wijn opgeraakt was, veranderde Hij op verzoek van zijn moeder Maria water in wijn. 'Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde Hij zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen geloofden in Hem.' Wijn is in de Bijbel het symbool van de hemelse vreugde; water is onder andere het symbool van de aardse werkelijkheid. De betekenis van Jezus' wonder is dat Hij het aardse verheft tot het goddelijke; het sterfelijke onsterfelijk maakt. In die zin is de Bruiloft van Kana een voorafspiegeling van het mysterie van Pasen.
