Katholieken bidden voor China

Hilversum (Van onze redactie) 23 mei 2008 - Rooms-katholieken bidden dit weekend wereldwijd voor China. De internationale gebedsdag is een initiatief van paus Benedictus XVI.

Brief
Vorig jaar mei schreef paus Benedictus XVI een brief aan de katholieken in China. Daarin deed hij ook het voorstel om elk jaar op 24 mei een gebedsdag voor China te houden. Op deze datum viert de Kerk het feest van Onze Lieve Vrouw Hulp der Christenen. Het bedevaartsoord Sheshan in Shanghai is hieraan toegewijd.

Trouw aan de paus
In de brief riep de paus de katholieken in China op om te bidden voor hun geloof in Jezus Christus, hun trouw aan de paus en de eenheid tussen de katholieken in China. Tegelijkertijd riep hij alle katholieken in de wereld op om hun solidariteit met de Chinezen te betuigen door dit gebed te ondersteunen. De paus heeft zelf een gebed voor deze dag voor China geschreven.

Het Secretariaat van de RK-Kerk in Utrecht heeft vandaag de Nederlandse tekst van het gebed voor China verspreid:

Gebed tot Onze Lieve Vrouw van Sheshan

Allerheiligste Maagd, Moeder van het Mensgeworden Woord en onze Moeder, die als Hulp der Christenen vereerd wordt in het heiligdom van Sheshan, de hele Kerk van China kijkt met devote genegenheid naar U. We staan vandaag voor U om Uw bescherming te vragen. Waak over het volk van God en leid het met Uw moederlijke zorg over het pad van waarheid en liefde, zodat het altijd een zuurdesem van harmonieus samenleven tussen alle mensen zal zijn.

Toen U in het huis van Nazaret gehoorzaamde en “ja” zei, gaf U Gods eeuwige Zoon toestemming om in Uw maagdelijke schoot het vlees aan te nemen en zo met het werk van Zijn verlossing in onze geschiedenis te beginnen. U werkte daaraan gewillig en genereus mee en stond toe dat het zwaard van de pijn uw ziel doorboorde, tot aan het bijzondere uur van het kruis. Toen hield u op de berg van Calvarie de wacht bij Uw zoon, die stierf opdat wij kunnen leven.

Vanaf dat moment werd U op een nieuwe manier de Moeder van allen die uw Zoon Jezus in geloof ontvangen en ervoor kiezen om in Zijn voetstappen te treden, door zijn kruis op te nemen. Moeder van hoop, U beleefde de duisternis van Stille Zaterdag met niet aflatend vertrouwen tot aan de dageraad van Paasmorgen. Geef dat Uw kinderen elk moment – zelfs de meest moeilijke – de tekenen van Gods liefdevolle aanwezigheid mogen ervaren.

Onze Lieve Vrouw van Sheshan, ondersteun iedereen in China die, temidden van hun dagelijkse beproevingen, volharden in geloof, hoop en liefde. Mogen zij nooit bang zijn om tot de wereld over Jezus te spreken en tot Jezus over de wereld. In het standbeeld dat uitkijkt over dit heiligdom houdt U Uw zoon hoog opgetild om hem met open armen in een gebaar van liefde aan de wereld te geven. Help de katholieken steeds om geloofwaardige getuigen te zijn van deze liefde, in verbondenheid met de rots van Petrus, waarop de Kerk is gebouwd

Aartsbisschop Danneels biedt paus ontslag aan

Hilversum (Van onze redactie) 22 mei 2008 - De aartsbisschop van Mechelen-Brussel, kardinaal Godfried Danneels, heeft paus Benedictus XVI zijn ontslag aangeboden. Verplicht ontslag aanvragenDanneels wordt op 4 juni 75 jaar en is volgens het kerkelijke wetboek verplicht bij het bereiken van die leeftijd de paus zijn ontslag aan te bieden. Als Benedictus het ontslag aanvaardt, begint de procedure voor Danneels' opvolging. De kardinaal heeft eerder laten weten, dat hij nog wel een paar jaar door wil gaan. Favoriet voor het pontificaatDanneels, die ook in Nederland een veelgevraagd spreker is, werd in december 1977 tot bisschop van Antwerpen benoemd. Twee jaar later volgde hij kardinaal Leo Suenens op als aartsbisschop van Mechelen-Brussel en primaat van de Belgische kerkprovincie. De aartsbisschop was na het overlijden van paus Johannes Paulus II één van de favorieten voor het pontificaat.

Johannes Paulus II kan in lente 2009 zalig verklaard worden

ROME (RKnieuws.net) - Paus Johannes Paulus II die op 2 april 2005 overleed kan in de lente van 2009 zalig verklaard worden. Dat zegt mgr. Stanislaw Oder die bij het zaligverklaringsproces is betrokken, aldus het persagentschap SIR.
De prelaat zegt dat hij het zaligverklaringsdossier inmiddels aan de Congregatie voor de Heiligverklaringen in Rome heeft overgemaakt. Die moet het dossier nog onderzoeken.Het zaligverklaringsproces van Karol Wojtyla werd al twee maanden na zijn dood geopend. Dat was zeer uitzonderlijk want normaal gebeurt dat veel later.

SANTÍSIMA TRINIDAT

Promé Lektura : Eksodo 34, 5-6. 8-9
Salmo : Daniel 3, 52-56
Di dos Lektura : 1Korinto 13, 11-14
Evangelio : Huan 3, 16-18

E Evangelio di awe ta kòrtiku pero masha profundo. Ta síntesis di e relashon di Dios ku sernan humano. E ta relatá e amor ku Dios tin pa hende i loke E ta hasi pa nos.
Awe nos ta selebrá solemnidat di Santísima Trinidad. Kiko ta e loke nos komo kristian ta ekspresá riba e fiesta aki ?
Nos ta kere den un solo Dios. Dios ta UN so, pero alabes e ta Tata, Yu i Spiritu Santu. Esaki no ta kompliká
un poko mas e realidat pa algun hende ku ya tin difikultat pa aseptá
eksistensia di Dios? Trinidad no ta motibu di mas konfushon na lugá di klaridat pa algun persona ku no ta komprondé nos fe? Dikon nos ku ta kristian ta papia di Trinidad?
Hopi ta preguntanan ku ta surgi den e realidat spiritual aki., pero ta hustamente e preguntanan aki ta laga nos mira ku e ser humano NO por a inventá Dios i formulá afirmashon asina kompliká. Kristianismo ta un fe difísil pa komprendé i biba? Sí ... i nò. Ora nos aserká ku meramente un kuriosidat intelektual, nunka nos no ta kaba di komprondé ku fe ta bai muchu mas ayá di e echonan teoriko aki ku ta bin dilanti. Si nos penetra den fe i si nos duné bida, ta e ora ei numa tur kos ta haña sentido den nos mente i kurason.


Nos komo kristian ta bisa ku nos Dios ta un Dios úniko den tres persona diferente i esaki ku nos ta formulá ku sierto simplesa lo yega na kompliká en grande ora ku nos purba na splik’é. Esun ku ta kere ta kompronde profundidat di e palabranan aki pasobra e ta biba nan. Esun ku ta purba komprondé sin fe, sin speransa i sin amor, nunka lo drenta den realidat di e afirmashon trinitaria aki.
Kon splika ku Dios ta UN i alabes Tata, Yu i Spiritu Santu? Por ta ku nos tin ku bisa ku den kada amor semper tin tres realidat òf suheto: un ku ta stima, un ku ta ser stimá i e amor ku ta uni nan. Den liñanan general esaki ta demostrá e realidat amoroso di Dios den su relashon ku hende.
E teksto ku Iglesia awe ta pone nos
dilanti ta manera un síntesis di e realidat di Dios i sernan humano. Hesus a bini pa salba nos pordonándo nos pikánan pa medio di e amor ku Dios tin pa nos. Ta bisa nos tambe ku Dios a entregá su úniko Yu pa nos salbashon.
Nos mundu asina outosufisiente por ta ku no ta atende ku e palabranan aki. Ta probabel ku algun hende ta kere ku no mester di salbashon, ku e mes ta e úniko protagonista di su historia i di su speransa. Pero bon nos sa ku esaki no ta asina. E ser humano mester di yudansa di Dios
pa ta realmente humano. E mester di su palabra, di su bida pa ta plenamente felis. Maske e mundu di awendia ta blèndu mi ku forsa strabagante di su proposishonnan, ta únikamente lus di Dios ta duna mi splikashon di falta di mi realidat humano. E proposishon ku Dios ta ofresé nos ta esun ku ta basá den amor.
Hopi kristian a instalá nan mes den un kondena permanente tantu pa nan mes komo pa otronan. Nan ta "profetanan di kalamidat". Nan anunsio di Evangelio no ta invitashon pa deskubrí e amor ku Dios tin pa nos, sino invitashon pa nos stima Dios. Komo hende nos ta stima esun ku stima nos. Si nan no anunsiá mi e amor ku Dios tin p'ami, ta masha difísil ku di un manera spontáneo mi por stima Dios. Tur predikashon i tur akto di evangelisashon semper tin ku kuminsá ku un pregunta: "Bo sa ken ta stima bo di bèrdat?" Tur pedagogia di kombershon simplemente lo ta profundisá den e realidat ku Dios ta stimabu.ta stima bo i bo kontesta personal pa tal amor ....Amor ta paga ku amor...!!!...
Hesus ta habri porta di e amor di Dios pa hinter humanidat. E no ta kondena ningun hende sino ku e ta hasi intento pa kura personanan heridá pa piká i pa bida... Kada be ta haña mas e impreshon ku bida ta manera un barku grandi riba kua hinter humanidat ta nabegá, i ku apsolutamente tur ser humano mester ta tapando e skrefnan kaminda sufrimentu i falta di speransa ta pasa drenta.
Nos tur ta nabegá den mesun laman di eternidat. Huntu nos ta den e mesun boto. di bida. Ser kristian ta tin siguridat di ku Dios tambe ta nabegá ku nos, E no a laga nos so ni desampará.
Dios stima mundu...... Nos stima mundu? Mundu ta e bon kreashon di Dios ku sernan humano i nos a keda enkargá di bai ta ahusté na nos antoho. Kon ta e presentashon ku nos ta hasi di Dios na otronan i na nos mes? Ta trata di un Dios ku ta stimaBO apesar di bo piká- i miserianan personal òf ta un hende ku ta kondena bo sin piedat...? Nos ta anunsiadonan di e Dios ku ta stima òf nos a krea un Dios chikí ku ta kastigá otronan? Kiko ta inspirá bo anunsio di Kristu: amor òf miedu...?

Kardinaal Bernardin Gantin overleden

Hilversum (Van onze redactie) 14 mei 2008 - De Beninese Kardinaal Bernandin Gantin, voormalig deken van het college van kardinalen, is gisteren in Parijs op 86-jarige leeftijd overleden. Dat meldt Radio Vaticana vandaag.

Aartsbisschop
Gantin werd in 1951 in Togo tot priester gewijd. Vijf jaar later werd hij door paus Pius XII al benoemd tot hulpbisschop van het Beninese aartsbisdom Cotonou. In 1960, op de voor die functie jonge leeftijd van 37 jaar, werd hij door Johannes XXIII aangesteld tot aartsbisschop van Cotonou. Die bisschopszetel bezat hij tot 1971 toen Paulus VI hem naar Rome haalde als functionaris bij de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren. Hij was de eerste Afrikaan die door een paus op een hoge functie in het Vaticaan werd benoemd.

Functies
Vanaf 1971 bekleedde Gantin tal van functies in de Romeinse curie. Zo was hij secretaris van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren, president van de Pauselijke Raden Cor Unum en Justitia et Pax en tweemaal voorzitter van de Pauselijke Commissie voor Latijns Amerika. Van 1984 tot 1998 was hij voorzitter van de Congregatie voor de Bisschoppen. Daarnaast was hij van 1993 tot 2002 deken van het kardinaalscollege.

Kardinaal
Gantin werd bij het consistorie van juni 1977 door paus Paulus VI kardinaal gecreëerd. Als verkiesbare kardinaal nam hij deel aan de twee conclaven van 1978. Aan het conclaaf van 2005 nam hij niet deel, omdat hij als 80-plusser niet langer kiesgerechtigd was.

College
Door het overlijden van Gantin telt het college van kardinalen 194 leden, van wie 118 kiesgerechtigd zouden zijn als nu een conclaaf zou plaatsvinden.

Abortus is wonde in de samenleving: Paus Benedictus XVI

VATICAANSTAD (RKnieuws.net) - Paus Benedictus XVI heeft maandag het recht op abortus aangeklaagd, dat sinds 30 jaar in Italië wordt toegestaan. Hij bestempelde abortus als een wonde die aan de samenleving werd toegebracht en riep op tot maatregelen ten gunste van het gezin. De paus zei een en ander bij de ontvangst van vertegenwoordigers van de ’Beweging voor het leven’.
’De verdediging van het leven is vandaag moeilijker geworden omdat er stilaan een mentaliteit is gegroeid die de waarde van het leven aantast’, aldus de paus tot de leden van de ’Beweging voor het leven’ die zich verzetten tegen het recht op abortus en tegen euthanasie.’Het toelaten van zwangerschapsonderbreking heeft het probleem dat de vrouwen ondervinden niet opgelost’, aldus de paus. Het moederschap dient dringend beschermd, stelde Benedictus XVI.De verdedigers van het recht op abortus in Italië voeren aan dat sinds de wet op de zwangerschapsonderbreking (1978) bestaat er minder abortussen zijn.Volgens de jongste cijfers van het Italiaanse ministerie van Volksgezondheid is het aantal abortussen tussen 2003 en 2007 gedaald van 131.018 tot 127.038, wat neerkomt op een daling met 3 procent. Het aantal clandestiene abortussen daalt eveneens en bedraagt momenteel zo’n 15.000 per jaar.

Pinksteren

Kort
Met Pinksteren viert de Kerk de uitstorting van de Heilige Geest over de apostelen, zeven weken na Pasen. Deze gebeurtenis markeert de geboorte van de Kerk.

Vijftigste dag
De naam Pinksteren komt van het Griekse pèntèkostè, dat ‘vijftigste’ betekent. Het is de laatste dag van de vijftigdaagse Paastijd, die aanvangt op Paaszondag. De Kerk viert met Pinksteren de voltooiing van Pasen door de uitstorting van de Heilige Geest over de apostelen.

Heilige Geest
De Heilige Geest is God zelf in Zijn werkzame kracht en kan ook worden gezien als de goddelijke liefdesband tussen God de Vader en Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon. Het Nieuwe Testament verhaalt hoe Jezus door de Heilige Geest gedreven wordt.

Belofte van Jezus
Volgens het Evangelie van Johannes belooft Jezus zijn apostelen op de avond vóór zijn lijden en dood dat Hij hen de H. Geest zal zenden. De Geest zal hen voor altijd met Vader en Zoon verbinden, en hen helpen getuigenis af te leggen over de verrezen Jezus. Volgens de Handelingen der Apostelen daalde de Geest uiteindelijk inderdaad op de apostelen neer. Dat gebeurde tijdens het joodse pinksterfeest, zeven weken na Pesach.

Joods Pinksterfeest
Het joodse pinksterfeest heet Sjavoeot. ‘Sjavoeot’ is Hebreeuws voor ‘Wekenfeest’: het feest moet volgens de Wet van Mozes namelijk zeven weken (49 dagen) na Pesach gevierd worden.

Sjavoeot de bekroning van Pesach
Met Pesach herdenken de joden de bevrijding uit Egypte, en met Sjavoeot de openbaring van de Tora op de berg Sinaï. Sjavoeot is feitelijk de bekroning van Pesach: de uittocht van het joodse volk uit Egypte en de weg naar het Beloofde Land wordt bekrachtigd door een godgegeven Wet, waar het volk voortaan naar leven kan.

Pinksteren de bekroning van Pasen
Bij de christenen is, net als bij de joden, Pinksteren de bekroning van Pasen: de uittocht van Christus uit het dodenrijk die met Pasen gevierd wordt, wordt met Pinksteren bekrachtigd door het goddelijk geschenk van de Heilige Geest.

Vurige tongen
Lucas beschrijft in de Handelingen der Apostelen hoe de apostelen aan het begin van Sjavoeot in Jeruzalem bijeen zijn. "Toen de dag van Pinksteren aanbrak, waren zij allen op één plaats bijeen. Plotseling kwam er uit de hemel een geraas alsof er een hevige wind opstak, en het vulde heel het huis waar zij waren. Er verschenen hun vurige tongen, die zich verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten. Zij raakten allen vol van heilige Geest en begonnen te spreken in vreemde talen, zoals de Geest hun ingaf" (Handelingen 2, 1-4).

Vreemde talen of dronkemansgelal?
Lucas schildert de neerdaling van de Geest als een wonderbaarlijke gebeurtenis. Het wonder mist zijn uitwerking op de buitenwereld, en dan met name op de in Jeruzalem aanwezige buitenlanders, natuurlijk niet: "Toen dat geluid opkwam, liep de menigte te hoop en raakte in verwarring, omdat iedereen hen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze stonden versteld en vroegen zich verwonderd af: `Maar dat zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken! Hoe is het dan mogelijk dat ieder van ons de taal van zijn geboortestreek hoort? Parten en Meden en Elamieten, en bewoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en het Libische gebied bij Cyrene, en hier woonachtige Romeinen, Joden en proselieten, Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze eigen taal spreken over de grote daden van God.' Ze stonden allen versteld, en in grote verlegenheid zei de één tegen de ander: ‘Wat heeft dit te betekenen?' Maar anderen zeiden spottend: `Ze zitten vol zoete wijn.'" (Handelingen 2, 5-13)

Discussie: xenoglossie versus glossolalie
Bijbelgeleerden houden zich nog steeds bezig met de vraag of het taalwonder van Pinksteren een kwestie is van glossolalie of xenoglossie. Glossolalie is het ‘spreken in tongen’: een bovennatuurlijk verschijnsel dat voorkomt bij mensen die vervuld zijn van de Heilige Geest. In extatische toestand spreken zij een onbegrijpelijk taal. Xenoglossie is het Charisma om talen te spreken die de spreker eigenlijk onbekend zijn.

Universele taal
De theologische betekenis van het taalwonder heeft in ieder geval te maken met de katholiciteit van de Heilige Geest. ‘Katholiek’ betekent namelijk letterlijk ‘universeel’. De Geest, zo wordt met Pinksteren duidelijk, laat zich verstaan aan eenieder die er oor voor heeft. Gods liefde openbaart zich voortaan niet langer aan één volk maar aan alle volken, rassen en talen. De apostelen zijn de vertolkers van de taal van goddelijke liefde en zijn daardoor toegerust om het Evangelie in heel de wereld te verkondigen.

Geboorte van de Kerk
De katholieke traditie ziet in de Pinkstergebeurtenis zoals Lucas die in de Handelingen beschrijft, de geboorte van de Kerk. Door de kracht van de Geest presenteert de Kerk zich voor het eerst aan de wereld, te beginnen in Jeruzalem, het centrum van de joodse godsdienst. In Handelingen staat beschreven hoe Petrus na de neerdaling van de Geest als eerste van de apostelen naar voren treedt en zich richt tot de "joodse mannen en bewoners van Jeruzalem". Petrus, de man die op Goede Vrijdag zijn Heer nog driemaal verloochend had, neemt nu onbevreesd het woord en legt aan de hand van de Heilige Schrift uit dat Jezus de Messias is. Petrus roept na zijn toespraak de toehoorders op zich te bekeren, met resultaat: Die zijn woord aannamen lieten zich dopen, zodat op die dag ongeveer drieduizend mensen zich aansloten (Handelingen 2, 41).

‘Hij ademde over hen’
In het Nieuwe Testament wordt nog een andere wijze beschreven waarop de apostelen de Geest ontvangen. Tijd van handeling is de avond van de dag der Verrijzenis. Het Evangelie van Johannes beschrijft dat Jezus die avond zijn apostelen uitzendt met de woorden:`Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.' Johannes vervolgt: Na deze woorden ademde Hij over hen. `Ontvang de heilige Geest', zei Hij. ‘Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden.'" (Johannes 20, 19-23) De Heilige Geest wordt hier dus gelijk gesteld met de adem van Christus. Aan deze ‘beademing’ is bovendien een volmacht verbonden: de apostelen mogen in naam van Christus zonden vergeven. De aangehaalde tekst van Johannes wordt op Pinksterzondag tijdens katholieke eucharistievieringen voorgelezen.

Geschiedenis van Pinksterfeest
Al vroeg in de geschiedenis van de Kerk wordt het christelijk pinksterfeest op de vijftigste dag van de Paastijd gevierd. Aanvankelijk worden met Pinksteren zowel de neerdaling van de Geest als de Hemelvaart van Jezus gevierd. In 310 besluit het Concilie van Elvira dat de Hemelvaart voortaan als zelfstandig feest gevierd moet worden, en wel op de veertigste dag van Pasen. Pinksteren wordt een zelfstandig feest, geheel gewijd aan de uitstorting van de Geest. Tussen Hemelvaart en Pinksteren ligt dan het Pinksternoveen, waarin voor de werking van de Heilige Geest wordt gebeden.

Pinksteroctaaf
Sinds het Concilie van Elvira is de viering van Pinksteren in de Kerk steeds rijker geworden. Pinksteren kreeg bijvoorbeeld net als Pasen een Octaaf: een achtdaagse viering. Omdat Pinksteren van oorsprong de afronding is van de vijftigdaagse Paastijd, oordeelde het Tweede Vaticaans Concilie dat het Pinksteroctaaf niet gepast was en besloot het daarom af te schaffen. Wel werd bij de afschaffing de afsluiting van het Pinksteroctaaf, de zogenoemde Drievuldigheidszondag, als Hoogfeest gehandhaafd.

Rozenpasen
Vanaf de Middeleeuwen werd Pinksteren in Nederland ook wel Rozenpasen genoemd, omdat er tijdens de Pinkstervieringen uit de kerkgewelven rozenbladeren werden neergelaten, als symbool van de neerdaling der vurige tongen. Mogelijk duiden de rozenbloemen ook op een verwantschap met het folkloristisch feest van de Pinksterbloem of, zoals het in Oost-Nederland heette, Pinksterbruid.

‘Pinksterbruid’
Oorspronkelijk was het feest van Pinksterbruid een ode aan het voorjaar. Het mooiste meisje van het dorp werd door de jongemannen tot pinksterbloem of -bruid gekozen en met bloemen versierd en gekroond. De bloem of bruid symboliseerde het begin van een nieuwe zomer, maar ook de seksualiteit en de vruchtbaarheid. Het feest is overigens vrijwel overal verdwenen.

Pinksteren en Maria
In de uitbeelding van het Pinksterwonder zoals het in Handelingen beschreven staat duikt, of het nu om oosterse iconen of westerse schilderijen gaat, opmerkelijk genoeg vaak Maria op. De Maagd neemt doorgaans zelfs een centrale plaats in: zij wordt afgebeeld in het midden van de kring van twaalf apostelen; boven elk hoofd zweeft doorgaans een tongvormige vlam, soms ook een stralenbundel. Dat Maria in het begeesterde gezelschap is gezeten, is niet zo vreemd. Maria symboliseert namelijk de Kerk, die bij Pinksteren in het aanschijn treedt. Haar plaats in het geheel is overigens ook met een beroep op de Schrift te rechtvaardigen. In Handelingen waarin wordt namelijk verteld hoe de apostelen na Jezus’ Hemelvaart terugkeren naar Jeruzalem: Daarna keerden ze van de zogeheten Olijfberg, die dichtbij Jeruzalem ligt, op een sabbatsreis afstand, terug naar Jeruzalem. Toen ze de stad binnenkwamen, gingen ze naar de bovenzaal waar ze gewoonlijk verbleven: Petrus, Johannes, Jakobus en Andreas, Filippus en Tomas, Bartolomeüs en Matteüs, Jakobus van Alfeüs, Simon de Zeloot en Judas van Jakobus. Zij bleven allen trouw en eensgezind in gebed, samen met de vrouwen, met Maria, de moeder van Jezus, en zijn broers (Handelingen 1, 12-14). Maria, zo maakten kunstenaars uit deze tekst op, verbleef blijkbaar in het gezelschap van de apostelen, en kon dus met het volste recht in hun midden worden afgebeeld.