Pinksteren

Kort
Met Pinksteren viert de Kerk de uitstorting van de Heilige Geest over de apostelen, zeven weken na Pasen. Deze gebeurtenis markeert de geboorte van de Kerk.

Vijftigste dag
De naam Pinksteren komt van het Griekse pèntèkostè, dat ‘vijftigste’ betekent. Het is de laatste dag van de vijftigdaagse Paastijd, die aanvangt op Paaszondag. De Kerk viert met Pinksteren de voltooiing van Pasen door de uitstorting van de Heilige Geest over de apostelen.

Heilige Geest
De Heilige Geest is God zelf in Zijn werkzame kracht en kan ook worden gezien als de goddelijke liefdesband tussen God de Vader en Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon. Het Nieuwe Testament verhaalt hoe Jezus door de Heilige Geest gedreven wordt.

Belofte van Jezus
Volgens het Evangelie van Johannes belooft Jezus zijn apostelen op de avond vóór zijn lijden en dood dat Hij hen de H. Geest zal zenden. De Geest zal hen voor altijd met Vader en Zoon verbinden, en hen helpen getuigenis af te leggen over de verrezen Jezus. Volgens de Handelingen der Apostelen daalde de Geest uiteindelijk inderdaad op de apostelen neer. Dat gebeurde tijdens het joodse pinksterfeest, zeven weken na Pesach.

Joods Pinksterfeest
Het joodse pinksterfeest heet Sjavoeot. ‘Sjavoeot’ is Hebreeuws voor ‘Wekenfeest’: het feest moet volgens de Wet van Mozes namelijk zeven weken (49 dagen) na Pesach gevierd worden.

Sjavoeot de bekroning van Pesach
Met Pesach herdenken de joden de bevrijding uit Egypte, en met Sjavoeot de openbaring van de Tora op de berg Sinaï. Sjavoeot is feitelijk de bekroning van Pesach: de uittocht van het joodse volk uit Egypte en de weg naar het Beloofde Land wordt bekrachtigd door een godgegeven Wet, waar het volk voortaan naar leven kan.

Pinksteren de bekroning van Pasen
Bij de christenen is, net als bij de joden, Pinksteren de bekroning van Pasen: de uittocht van Christus uit het dodenrijk die met Pasen gevierd wordt, wordt met Pinksteren bekrachtigd door het goddelijk geschenk van de Heilige Geest.

Vurige tongen
Lucas beschrijft in de Handelingen der Apostelen hoe de apostelen aan het begin van Sjavoeot in Jeruzalem bijeen zijn. "Toen de dag van Pinksteren aanbrak, waren zij allen op één plaats bijeen. Plotseling kwam er uit de hemel een geraas alsof er een hevige wind opstak, en het vulde heel het huis waar zij waren. Er verschenen hun vurige tongen, die zich verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten. Zij raakten allen vol van heilige Geest en begonnen te spreken in vreemde talen, zoals de Geest hun ingaf" (Handelingen 2, 1-4).

Vreemde talen of dronkemansgelal?
Lucas schildert de neerdaling van de Geest als een wonderbaarlijke gebeurtenis. Het wonder mist zijn uitwerking op de buitenwereld, en dan met name op de in Jeruzalem aanwezige buitenlanders, natuurlijk niet: "Toen dat geluid opkwam, liep de menigte te hoop en raakte in verwarring, omdat iedereen hen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze stonden versteld en vroegen zich verwonderd af: `Maar dat zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken! Hoe is het dan mogelijk dat ieder van ons de taal van zijn geboortestreek hoort? Parten en Meden en Elamieten, en bewoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en het Libische gebied bij Cyrene, en hier woonachtige Romeinen, Joden en proselieten, Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze eigen taal spreken over de grote daden van God.' Ze stonden allen versteld, en in grote verlegenheid zei de één tegen de ander: ‘Wat heeft dit te betekenen?' Maar anderen zeiden spottend: `Ze zitten vol zoete wijn.'" (Handelingen 2, 5-13)

Discussie: xenoglossie versus glossolalie
Bijbelgeleerden houden zich nog steeds bezig met de vraag of het taalwonder van Pinksteren een kwestie is van glossolalie of xenoglossie. Glossolalie is het ‘spreken in tongen’: een bovennatuurlijk verschijnsel dat voorkomt bij mensen die vervuld zijn van de Heilige Geest. In extatische toestand spreken zij een onbegrijpelijk taal. Xenoglossie is het Charisma om talen te spreken die de spreker eigenlijk onbekend zijn.

Universele taal
De theologische betekenis van het taalwonder heeft in ieder geval te maken met de katholiciteit van de Heilige Geest. ‘Katholiek’ betekent namelijk letterlijk ‘universeel’. De Geest, zo wordt met Pinksteren duidelijk, laat zich verstaan aan eenieder die er oor voor heeft. Gods liefde openbaart zich voortaan niet langer aan één volk maar aan alle volken, rassen en talen. De apostelen zijn de vertolkers van de taal van goddelijke liefde en zijn daardoor toegerust om het Evangelie in heel de wereld te verkondigen.

Geboorte van de Kerk
De katholieke traditie ziet in de Pinkstergebeurtenis zoals Lucas die in de Handelingen beschrijft, de geboorte van de Kerk. Door de kracht van de Geest presenteert de Kerk zich voor het eerst aan de wereld, te beginnen in Jeruzalem, het centrum van de joodse godsdienst. In Handelingen staat beschreven hoe Petrus na de neerdaling van de Geest als eerste van de apostelen naar voren treedt en zich richt tot de "joodse mannen en bewoners van Jeruzalem". Petrus, de man die op Goede Vrijdag zijn Heer nog driemaal verloochend had, neemt nu onbevreesd het woord en legt aan de hand van de Heilige Schrift uit dat Jezus de Messias is. Petrus roept na zijn toespraak de toehoorders op zich te bekeren, met resultaat: Die zijn woord aannamen lieten zich dopen, zodat op die dag ongeveer drieduizend mensen zich aansloten (Handelingen 2, 41).

‘Hij ademde over hen’
In het Nieuwe Testament wordt nog een andere wijze beschreven waarop de apostelen de Geest ontvangen. Tijd van handeling is de avond van de dag der Verrijzenis. Het Evangelie van Johannes beschrijft dat Jezus die avond zijn apostelen uitzendt met de woorden:`Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.' Johannes vervolgt: Na deze woorden ademde Hij over hen. `Ontvang de heilige Geest', zei Hij. ‘Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden.'" (Johannes 20, 19-23) De Heilige Geest wordt hier dus gelijk gesteld met de adem van Christus. Aan deze ‘beademing’ is bovendien een volmacht verbonden: de apostelen mogen in naam van Christus zonden vergeven. De aangehaalde tekst van Johannes wordt op Pinksterzondag tijdens katholieke eucharistievieringen voorgelezen.

Geschiedenis van Pinksterfeest
Al vroeg in de geschiedenis van de Kerk wordt het christelijk pinksterfeest op de vijftigste dag van de Paastijd gevierd. Aanvankelijk worden met Pinksteren zowel de neerdaling van de Geest als de Hemelvaart van Jezus gevierd. In 310 besluit het Concilie van Elvira dat de Hemelvaart voortaan als zelfstandig feest gevierd moet worden, en wel op de veertigste dag van Pasen. Pinksteren wordt een zelfstandig feest, geheel gewijd aan de uitstorting van de Geest. Tussen Hemelvaart en Pinksteren ligt dan het Pinksternoveen, waarin voor de werking van de Heilige Geest wordt gebeden.

Pinksteroctaaf
Sinds het Concilie van Elvira is de viering van Pinksteren in de Kerk steeds rijker geworden. Pinksteren kreeg bijvoorbeeld net als Pasen een Octaaf: een achtdaagse viering. Omdat Pinksteren van oorsprong de afronding is van de vijftigdaagse Paastijd, oordeelde het Tweede Vaticaans Concilie dat het Pinksteroctaaf niet gepast was en besloot het daarom af te schaffen. Wel werd bij de afschaffing de afsluiting van het Pinksteroctaaf, de zogenoemde Drievuldigheidszondag, als Hoogfeest gehandhaafd.

Rozenpasen
Vanaf de Middeleeuwen werd Pinksteren in Nederland ook wel Rozenpasen genoemd, omdat er tijdens de Pinkstervieringen uit de kerkgewelven rozenbladeren werden neergelaten, als symbool van de neerdaling der vurige tongen. Mogelijk duiden de rozenbloemen ook op een verwantschap met het folkloristisch feest van de Pinksterbloem of, zoals het in Oost-Nederland heette, Pinksterbruid.

‘Pinksterbruid’
Oorspronkelijk was het feest van Pinksterbruid een ode aan het voorjaar. Het mooiste meisje van het dorp werd door de jongemannen tot pinksterbloem of -bruid gekozen en met bloemen versierd en gekroond. De bloem of bruid symboliseerde het begin van een nieuwe zomer, maar ook de seksualiteit en de vruchtbaarheid. Het feest is overigens vrijwel overal verdwenen.

Pinksteren en Maria
In de uitbeelding van het Pinksterwonder zoals het in Handelingen beschreven staat duikt, of het nu om oosterse iconen of westerse schilderijen gaat, opmerkelijk genoeg vaak Maria op. De Maagd neemt doorgaans zelfs een centrale plaats in: zij wordt afgebeeld in het midden van de kring van twaalf apostelen; boven elk hoofd zweeft doorgaans een tongvormige vlam, soms ook een stralenbundel. Dat Maria in het begeesterde gezelschap is gezeten, is niet zo vreemd. Maria symboliseert namelijk de Kerk, die bij Pinksteren in het aanschijn treedt. Haar plaats in het geheel is overigens ook met een beroep op de Schrift te rechtvaardigen. In Handelingen waarin wordt namelijk verteld hoe de apostelen na Jezus’ Hemelvaart terugkeren naar Jeruzalem: Daarna keerden ze van de zogeheten Olijfberg, die dichtbij Jeruzalem ligt, op een sabbatsreis afstand, terug naar Jeruzalem. Toen ze de stad binnenkwamen, gingen ze naar de bovenzaal waar ze gewoonlijk verbleven: Petrus, Johannes, Jakobus en Andreas, Filippus en Tomas, Bartolomeüs en Matteüs, Jakobus van Alfeüs, Simon de Zeloot en Judas van Jakobus. Zij bleven allen trouw en eensgezind in gebed, samen met de vrouwen, met Maria, de moeder van Jezus, en zijn broers (Handelingen 1, 12-14). Maria, zo maakten kunstenaars uit deze tekst op, verbleef blijkbaar in het gezelschap van de apostelen, en kon dus met het volste recht in hun midden worden afgebeeld.

DJADUMINGU DI PENTEKÒSTER

Promé Lektura : Echonan 2, 1-11
Salmo : Salmo 104, 1ab, 24ac. 29bc- 31. 34
Di dos Lektura : 1Korinto 12, 3b-7, 12-13
Evangelio : Huan 20, 19-23


Mi tin impreshon ku pa hopi kristian fe ta suheto na teorianan mas o ménos akseptá i no un eksperensha konkreto. Laga nos splika. For di chikí ta bisa nos ku nos tin ku kere den loke ta formulá den Kredo. Ta realidatnan spiritual ku ta enserá historia di salbashon. Realidat ta ku pa hopi persona e frasenan aki únikamente esaki: frasenan bashí di kontenido. Di e manera aki nos ta mira ku por bisa hopi kos ku gran kontenido pero sin ku realmente Ta sinti plenitut di loke nos ta bisa.
Algu paresido ta pasa nos ku Spiritu Santu. Un biaha un saserdote a puntra algun mucha ken Spiritu Santu tabata i únikamente un di nan a kontesta bon: "Spiritu Santu ta Dios." Ta ku Dios ku ta keda ku nos, den nos bida diario, ta duna nos aliento den nos kaminda di tur dia komo kristian.
Abo ta un persona "spiritual"? Kiko ke men ta "spiritual"?
Pa hopi hende tras di e kalifikashon aki tin hopi komplikashon interior skondí. Por yama spiritual un karakter tímido, será, sin forsa, ku hopi biaha ta buska refugio den fe pa trata na splika su propio insertidumbre?..." Nada mas leu di bèrdat. Ser spiritual no ke men ser tímido, será, yen di miedu i ku kompleho. Ser spiritual ta nifiká ta laga Spiritu Santu guia bo i no di tin un karakter bou di nivel mínimo.
Ningun hende por duda ku san Pedro òf san Pablo tabata personanan spiritual, pero ningun hende por afirmá ku nan tabata personanan tímido, será, metí den nan mundu chikí, pèrtá.
Ser spiritual ta, tin un kurason den kua tin lugá pa tur hende. Loke ta e problema di hopi kurason ta ku nan ta sufri di falta di forsa spiritual. Ménos nan ta entregá nan mes na Señor, mas chikí i mas egoista nan ta bira. Ku tempu hasta nan lo yega na konfundí yamando kosnan bon malu i kosnan malu bon. Esaki ta kaminda di esun ku no ta biba den sintonia di Spiritu Santu. Ni ritonan religioso selebrá sin "alma" (sin bida) ta yena nan. Pa nan esaki ta palabra bashí ku no ta produsí resonansia spiritual. Nan ta eko muda di nan propio frustrashon. Hende ku ta bisa ku nan ta kreyente i ta biba asina, loke ta pasa ku nan ta ku nan ta mantené nan mes den infantilismo kontinuo ku den forma negativo ta disminuí tur loke tin di aber ku nan.
Nos ta yamá pa krese den Spiritu. Nos ta kombidá pa madurá humano i spiritual i pa esaki nos mester di presensia konstante di Dios den nos bida.
E Palabra ta kòrda nos ku e disipelnan tabata reuní (manera hopi biaha nos ta reuní awe), pero nan tabatin e portanan será (no ta referí únikamente na portanan físiko, sino na esun di nos kurason), pasobra tin miedu (mi tin ku deskubrí miedu ku ta rondoná nos bida i ku ta stroba mi krese komo persona i kreyente). Bon Señor sa ku pa e mishon titánica di krese i hasi Dios presente den mundu, ku yudansa propio di Dios ta nesesario. E ser humano no tin sufisiente forsa di su mes pa e mantené su mes den presensia konstante di Dios. Ta p'esei nos mester di su yudansa i su aliento.
Abo ta biba bou di e lei di e Spiritu?
Frutanan di Spiritu Santu ta e testimonio mas importante di su akshon den nos. Nos ta kristian na mdí ku nos laga Dios transformá i kapasitá nos pa ser su siguidónan.
Apesar di ku e kas ta será Hesus no ta kibra slòt ni e no ta skòp porta di e disipelnan ei. E ta drenta den forma silensioso. E ta pasa den muraya. Nan tabata yen di miedu, pero nan tabata huntu rekordando loke a pasa. Mira Kristu resusitá tabata asina impaktante ku miedu a disparsé i Iglesia a ser kreá. Iglesia ta aparesé por tantu ku e elementunan aki: nan tabata huntu- akseptando presensia di Kristu Resusitá- habriendo portanan di alma- superando miedu- risibiendo Spiritu Santu.
Iglesia ta patria di alma. TA Iglesia ke men, tin portanan habrí, reuní sin miedu. Esnan ku ta trata di biba Evangelio for di tal salida, ta esnan ku ta mira kon Spiritu Santu ta forma nan riba kada dia.
Hende ku ta biba yen di miedu òf ku insiguridat lo ta disipelnan inefikas, pasobra e Spiritu no ta produsí fruta den nan. Esun ku ta biba den kobardia únikamente lo transmití kobardia na otro. Esnan ku pa pensa ku fe ta algu tan íntimo ku no mester ser kompartí lo haña nan mes será den nan egoismo, nan so i sin presensia di Spiritu Santu.
Riba e dia aki di Pentekòster nos tin ku kuestioná nos mes riba e proseso di madures di nos fe.
Mi kurason durante tur e añanan a aserka e madures spiritual na kua ami ta yamá?
Kua ta e slòtnan mas difísil pa habri den mi bida i dikon?

Kua ta e miedunan ku ainda mi tin ku superá?

Mi ta akseptá Spiritu Santu den mi bida?

Officiële internetsite Vaticaan nu ook in het Latijn

VATICAANSTAD (RKnieuws.net) - Sinds vrijdag is er ook een Latijnse versie van de officiële internetsite van het Vaticaan. Tot nu toe kon de site al geraadpleegd worden in het Italiaans, het Engels, het Frans, het Spaans, het Duits en het Portugees.

De Latijnse versie van de site www.vatican.va (sancta sedes latine - H. Stoel in het Latijn) beperkt zich voorlopig tot het weergeven van de basisdocumenten. Trefwoorden zijn de Bijbel (Biblia Sacra), de catechismus van de katholieke kerk (catechismus catholicae ecclesiae), de code van het kerkelijk recht (codex juris canonica), de teksten aangenomen door Vaticanum II (Concilium Vaticanum II) en sommige toespraken van de pausen (Summi pontifices) van Johannes XXIII tot Benedictus XVI.

Er is geen rubriek bestemd voor de pers. De persmededelingen blijven gebeuren in het Italiaans, het Engels en het Frans tot grote opluchting van de journalisten die geaccrediteerd zijn bij de H. Stoel waarvan er weinigen vertrouwd zijn met de taal van Cicero en Sint-Augustinus.

Zaligverklaring paus JP II in oktober: volgens Poolse krant

KRAKOW (RKnieuws.net) - Paus Johannes Paulus II zou in oktober worden zalig verklaard om dit te laten samenvallen met de 30e verjaardag van zijn verkiezing van het pausschap. Dit wordt voorspeld door een Poolse krant.

Catholic World News zegt dat het Vaticaan geen commentaar heeft gegeven op het artikel dat verscheen in de krant Dziennik Dagblad.

Het proces van de zaligverklaring van de voorganger van Paus Benedictus XVI heeft nog verscheidene hindernissen uit de weg te ruimen. Het Vaticaan zal ongetwijfeld de tijd willen nemen om de ceremonie van de zaligverklaring voor te bereiden, meent CWN.

Afgelopen maand deelde de officiële pleitbezorger van de zaligverklaring, mgr. Slawomir Oder, mee dat hij bijna klaar was met de uiteindelijke weergave van de presentatie voor de Congregratie voor de Heiligverklaringen.

Als de Congregratie instemt met de gedachte dat Paus Johannes Paulus II een heldhaftige persoonlijkheid is, dan zou het bewijs van een wonder nog steeds nodig zijn om te voldoen aan de voorschriften van een zaligverklaring.

In de tussentijd stelt kardinaal Stanislaw Dziwisz, die paus Johannes Paulus II diende als persoonlijk secretaris, al voor om delen van het lichaam van de paus ter beschikking te stellen om te laten vereren als relieken.

Christenen kunnen zich juist nu niet afzijdig houden: Kardinaal Cormac Murphy-O’Connor

LONDEN (RKnieuws.net) - Kardinaal Cormac Murphy-O’Connor, aartsbisschop van Westminster vindt dat Christenen zich niet mogen neerleggen bij een tweedeling in de samenleving tussen gelovigen en niet-gelovigen. Volgens de kardinaal zou het Christelijke uitgangspunt moeten zijn dat zelfs in een cultuur die ver van God af lijkt te staan, niemand zonder God is: “Ik wil gelovigen oproepen om ongelovigen met diep respect te behandelen omdat de verborgen God actief is in hun leven en in het leven van hen die geloven.” In plaats van zich achter de voordeur verschuilen, moeten gelovigen de dialoog aan gaan met hen die niet geloven om te kijken wat ons bindt als samenleving.

De kardinaal heeft veel mensen ontmoet die een gevoel van verlies met zich meedragen, een gevoel van het niet in verbinding staan met bronnen die hen kunnen voeden. Ze willen leven met gedeelde waarden die een samenleving bij elkaar brengen, maar weten niet waar ze die kunnen vinden. Zij zijn op zoek naar een context waarin hun leven een diepere betekenis krijgt, maar kunnen die niet vinden. Er zijn onuitgesproken verlangens in het leven van mensen in onze moderne cultuur die men niet kan uitspreken. De spirituele en religieuze impulsen krijgen geen goede en diepgaande begeleiding omdat er van alle kanten wordt beweerd dat wie zichzelf aan God toevertrouwd in een religieuze traditie zijn of haar onafhankelijkheid en volwassenheid inlevert.

Paus Paulus VI was een ware profeet toen hij opmerkte dat ‘de kloof tussen het Evangelie en cultuur is zonder twijfel het grootste drama van onze tijd.’ Toch kunnen we van de apostel Paulus leren dat we juist in deze cultuur de dialoog moeten aangaan met respect voor wat er al is in mensen.

Nieuwe editie catechismus gepresenteerd

Hilversum (Van onze redactie/ANP) 6 mei 2008 - De Catechismus van de Rooms-Katholieke Kerk plaatst zich in concurrentie en positieve dialoog met andere hedendaagse verhalen over de betekenis van het leven. Maar wel met de pretentie zekere waarheid te bevatten. Dat zei bisschop Everard de Jong vanmiddag in Den Bosch bij het in ontvangst nemen van de Catechismus van de Katholieke Kerk en het Compendium van de catechismus.

Leeswijzer
De Jong, hulpbisschop van Roermond en binnen de bisschoppenconferentie referent voor onder meer catechese en onderwijs, nam in het gebouw van het bisdom ’s-Hertogenbosch de nieuwe editie van de Catechismus van de Katholieke Kerk in ontvangst. Ook werd het in 2005 gepubliceerde Compendium van de Catechismus voor het eerst in Nederlandse vertaling gepresenteerd. De boeken gaan vergezeld van een bijbehorende Vlaamse leeswijzer.

Uitverkocht
De catechismus is voor het eerst sinds 2000 weer beschikbaar, legde uitgever Coen Verboom uit tijdens de presentatie. De oorspronkelijke wereldcatechismus uit 1993 verscheen in 1995 in het Nederlands en binnen een paar jaar waren de zeker 20.000 exemplaren uitverkocht. De nieuwe uitgave van de grote catechismus verschijnt in een oplage van 3000 exemplaren. Het zogenoemde compendium (samenvatting) telt in de eerste druk 5000 exemplaren.

Doodstraf
De herziene catechismus verschilt op talloze details van de oorspronkelijke, aldus de bisschoppenconferentie. Het gaat om spellingvernieuwingen (catechismus in plaats van katechismus). Maar bijvoorbeeld op het principiële punt van de doodstraf is de tekst ook inhoudelijk gezien opgeschoven naar het standpunt dat de doodstraf vrijwel uitgesloten moet zijn. Er is zeven jaar gewerkt aan de geactualiseerde versie van het bijna 650 pagina's tellende boekwerk.

Beklemmend
Bisschop De Jong gaf toe dat de boeken wellicht wat moeilijk te begrijpen zijn. “Ze zijn geschreven in een kerkelijke taal. Anderen zullen de waarheden van deze boeken in eerste instantie beklemmend vinden. Maar wie de moeite doet om die taal te leren, en die gaat proberen te doen waartoe ze uitnodigen, zal merken dat deze waarheden iemands persoonlijke vrijheid niet inperken, maar de mens juist bevrijden van alles waar hij nog op een ongeordende wijze aan gehecht is”, zei de bisschop.

Rots
De antwoorden die de wereldcatechismus en het compendium bieden zijn volgens De Jong “even zo vele heipalen waarop men zijn levenshuis veilig kan bouwen, omdat ze steunen op de rots die Christus’ Woord is, dat reeds 2000 jaar lang authentiek wordt uitgelegd door zijn vertegenwoordigers op aarde Petrus (letterlijk de rots), en zijn opvolgers. De catechismus en het compendium kunnen zo eye-openers en bronnen van inspiratie worden voor velen die deze wereld tot een betere plaats willen maken, denkt de bisschop.

Pretenties
De catechismus positioneert zich op een bescheiden wijze op de markt voor zingeving, maar met enorme pretenties, aldus De Jong. “Deze boeken pretenderen namelijk inderdaad zekere waarheid te bevatten. De waarheid namelijk over een voor velen nog onbekende God die barmhartige liefde is, en die via zijn Zoon de mensheid wil aanspreken en verlossen. Een God die persoon is, met wie we door de H. Geest in een liefdesrelatie kunnen treden. Een waarheid die zo groot is, dat ze alle andere waarheden van religies en wetenschappen kan omarmen en integreren.”

Compendium
In 2003 stelde de toenmalige paus Johannes Paulus II een commissie in met als opdracht om van de grote Catechismus van de katholieke kerk een toegankelijke catechismus te ontwikkelen voor iedereen. Die opdracht resulteerde onder leiding van kardinaal Joseph Ratzinger in het Compendium, dat nu voor het eerst in het Nederlands is verschenen.

Geloofsbelijdenis
De Nederlandse vertaling van het compendium geeft in 160 bladzijden antwoord op 598 vragen over bijvoorbeeld de geloofsbelijdenis, de sacramenten, het christelijk mensbeeld, de Tien Geboden en morele kwesties als abortus, euthanasie, en kunstmatige inseminatie.

Toegankelijk
Het Compendium bestaat net als de grote Catechismus uit vier delen, inclusief een bijlage met gebeden. De beknoptheid, de vraag- en antwoordvorm en het taalgebruik maakt het volgens uitgeverij Kok tot ‘een zeer toegankelijk boek’. De (Vlaamse) leeswijzer is uitgebracht om de beknopte samenvatting 'verteerbaar' te maken, aldus de bisschoppenconferentie.

Paus drie dagen op vakantie in Australië

Hilversum (Van onze redactie) 5 mei 2008 - Paus Benedictus XVI houdt drie dagen vakantie in Australië voorafgaand aan zijn deelname aan de Wereldjongerendagen in Sydney. Dat heeft kardinaal George Pell, aartsbisschop van Sydney, gisteren bekendgemaakt.

Vakantie
Een communiqué van de organisatie van de Wereldjongerendagen (WJD) meldt dat de paus op 13 juli in Australië aankomt. Aansluitend neemt hij drie dagen rust in voorbereiding op de ontmoetingen met honderdduizenden jongeren tussen 17 en 21 juli. Waar de paus zijn vakantie zal doorbrengen, is niet bekendgemaakt.