Hilversum (Van onze redactie) 31 juli 2008 - Het besluit van de anglicaanse Kerk van Engeland om vrouwen tot bisschop te wijden betekent een grote stap achterwaarts in de oecumenische dialoog. Dat zei kardinaal Walter Kasper gisteren in zijn toespraak tot de anglicaanse bisschoppen die in Canterbury bijeen zijn voor de Lambeth Conference. Kasper is de president van de Pauselijke Raad voor de Eenheid der Christenen.
Definitieve blokkade
Kasper zei dat er na het Tweede Vaticaanse Concilie vooruitgang is geboekt in de wederzijdse toenadering van beide kerken. Maar de bisschopswijdingen van vrouwen “blokkeren op substantiële en definitieve wijze de mogelijke erkenning van anglicaanse wijdingen van de zijde van de katholieke Kerk”, zei de Duitse curiekardinaal.
Geldigheid wijdingen
De erkenning van de wijdingen in andere kerken hangt voor de Katholieke Kerk af van de apostolische successie: alle wijdingen in de geschiedenis moeten uiteindelijk terug te voeren zijn op de apostelen. Ook hangt erkenning af van de geldigheid van de wijding. Volgens de leer van de Katholieke Kerk en van de Orthodoxe Kerken kunnen alleen mannen geldig tot priester en bisschop gewijd worden.
Uitweg met Gods hulp
Kasper wenst dat de dialoog tussen beide kerken wordt voortgezet, maar gezien de recente ontwikkelingen is die dialoog wel onder druk komen te staan. Hij hoopt dat “er met Gods hulp nog een uitweg” gevonden wordt.
Homoseks
In zijn toespraak gisteren bekritiseerde Kasper ook de houding van veel westerse anglicaanse bisschoppen ten opzichte van homoseksualiteit. In de Anglican Communion, de wereldwijde vereniging van anglicaanse kerken, bestaan er grote verschillen in opvatting over deze kwestie. Volgens de katholieke leer is homofiel seksueel verkeer moreel gesproken intrinsiek slecht.
Autonome bisschoppen
Veel van de onenigheid tussen de verschillende anglicaanse bisschoppen is te wijten aan de anglicaanse kerkorde, zei Kasper. Iedere bisschop maakt deel uit van een onafhankelijke kerk en is zelf ook autonoom. Binnen de Katholieke Kerk zijn alle bisschoppen op elkaar betrokken en vormen dankzij de wettelijke verbondenheid met de paus een collegiale eenheid, aldus de curiekardinaal op de Lambeth Conference.
Bron: www.katholieknederland.nl
donderdag 31 juli 2008
Kardinaal Kasper pessimistisch over dialoog met anglicanen
woensdag 30 juli 2008
Paus plaatst nieuwe president Paraguay terug in lekenstand
Inauguratie 15 augustus
Fernando Lugo Méndez won op 20 april de presidentsverkiezingen en zal op 15 augustus als nieuw staatshoofd worden geïnaugureerd. Daarmee maakt hij als leider van een centrumlinkse coalitie een einde aan de jarenlange hegemonie van de rechtse Colorado-partij.
Geschorst
Lugo werd in 1994 bisschop van San Pedro, maar nam negen jaar later ontslag omdat hij als politicus de armen wilde helpen. De paus weigerde destijds het ontslag te aanvaarden. Daardoor bleef hij formeel gebonden aan het kerkelijk verbod om geen politiek te bedrijven. Wel werd hij als bisschop geschorst. Bijna kon hij niet aan de presidentsverkiezingen meedoen omdat de Paraguayaanse grondwet het geestelijken verbiedt openbare ambten te bekleden.
Eerste keer
“Het is de eerste keer dat dit [het ontslag] wordt verleend. Het is aanvaard omdat het volk hem gekozen heeft en omdat zijn clericale status onverenigbaar is met het ambt van president”, zei nuntius Antonini tijdens een persconferentie. “De paus heeft hem het verlies van de clericale status verleend. Hij is dus nu een leek.”
Niet buiten de kerk
Mocht Lugo weer het priesterambt willen bekleden, dan is daarvoor een speciale toestemming van de paus vereist, aldus Antonini. De nuntius voegde eraan toe: “Hij [Lugo] staat niet buiten de kerk, slechts buiten de kerkelijke hiërarchie. En dat is wat hij wilde.”
Bron: www.katholieknederland.nl
zondag 27 juli 2008
DI DIESHETE DJADUMINGU SIKLO A
Promé Lektura : 1Reinan 3, 5. 7-12
Salmo : Salmo 119, 57. 76-78. 127-128
Di dos Lektura : Romanonan 8, 28-20
Evangelio : Mateo 13, 44-52
Tema di e evangelio di awe ta basta serka di nos mundu presente: kumpra i bende, rikesa i fortuna… Pero, sin duda, e ta ofresé nos un mensahe ku ta bai mas ayá di loke ta puramente material.
Promé laga nos mira ki nifikashon símbolonan usá den e evangelio aki tin:
E tesoro skondí bou di tera
Si awe bo tin algu di balor bo ta ward’é den un kaha fuerte na banko òf na kas; den époka di Hesus ora ku un hende tabata poseé algu di gran balor material e tabata skond’é bou di tera. Rabinonan di e époka ei tabata bisa ku no tabatin lugá mas sigur pa warda sèn: tera.
Den Iglesia di Edat Medio tabata simbolisá la Bírgen Maria artístikamente komo un tereno no kultivá, kaminda tabata warda e rikesa di mas grandi (Hesus) i ku, sinembargo, ningun hende a tochi’é ... klaramente refiriendo na su birginidat.
Unda NOS ta skonde balornan ku Dios a duna nos? Den miedu, den bèrgwensa…? Kiko nos ta hasi ku e tesoro di fe? Nos a skond’é di manera ku ningun hende por hòrt’é di nos?
E pèrla
Den tradishon di pueblonan antiguo nasementu di e pèrla lo mester a bini di erupshon di un rayo ku a kai di shelu den un kokolishi habrí. Den mundu antiguo un pèrla tabata e poseshon mas maravioso pa kua nan tabata kapas di hasi loke sea.
Den Tèstamènt Nobo pèrla ta imágen di loke ta dibino, di loke no ta terenal. Hesus ta bisa: no duna kachó loke ta sagrado ni tira pèrla pa porko. (Mt 7,6). Hesus ta referí na e pèrla komo símbolo di e Reino di Dios.
Den Iglesia mediaval ta representá la Bírgen Maria den forma artístiko manera un kokolishi den kua ta warda e tesoro mas precioso: .... Hesus.
Kiko abo ta konsiderá lo mas balioso di bo bida? Di kon? Kua ta e pèrla di bo bida tantu den forma material komo spiritual?
E reda
Den antigwedat reda, laso i trampa ta imáhennan pa indiká loke ta malu. Den Tèstamènt Bieu reda ta un arma di Dios.
For di final di siglo II tabata representá boutismo bou di imágen di un piská ku anzue i reda; e piskadó ta símbolo di esun ku ta batisá; e piská ta esun ku a ser batisá. E reda yen di piska chikitu ta símbolo di Iglesia. Laman ta imáhen di mundu.
Bo ta sintibo manera Iglesia? Kiko Iglesia ta p'abo, den bo bida diario?
Den e tres parabelnan aki nos ta mira diferensia kla relashoná ku esunan di simannan anterior. T’e na e momento ei Kristu a kompará Reino di Dios ku kosnan chikí, pero awor e ta kompar’é ku dos kos di gran balor: e tesoro derá den tera i e pèrla hañá.
Den tur dos ehèmpel nos ta deskubrí algu balioso pero entre nan dos ta eksistí tambe un diferensia kla:
E hòmber den e promé parabel pa kasualidat ta topa ku e tesoro.
E hòmber den e di dos ehèmpel ta buska pèrlanan fini.
Algu paresido ta sosodé ku sernan humano relashoná ku Dios. Na algun okashon nos ta haña dilanti nos propio bida e tesoro imenso di fe aki, kasi sin ningun esfuerso, ku únikamente mira… den hopi momentu di nos bida nos ta mira kon personanan ta buska sentido pa nan eksistensia, nan ta buska e tesoro ei ku ta laga nan sinti nan mes bibu i kompletu.. Bida di tur ser humano ta move entre buska i haña.
E parabelnan aki tabatin durante historia dos interpretashon:
E hòmber di kunuku ta akudi na Kristu ku a duna tur loke E tabatin, inkluso su bida pa salba nos.
E tesoro skondí ta “sirbishi” na Kristu. E tesoro no ta den hòfi será sino riba e tereno habrí di bida.
Hopi bia nos ta puntra nos mi mes si nos komo kristian ta mira fe i e echo ku nos ta pertenese na Iglesia komo e inmenso tesoro, e magnífiko regalu ku nos por tuma komo presensia di Dios.
Despues di e splikashon ku Hesus a hasi di e prinsipal parabelnan di e kapítulo aki, Ela puntra su disipelnan si nan a komprondé e kosnan aki, riba kua nan a kontestá den forma afirmativo. Awe nos tambe por komprondé tantu i tantu kos di Señor profundisando den djE, den su bida, den su orashon, den eksperensia konstante di enkuentro ku esun resusitá.
E ta terminá e evangelio bisando nos ku nos tin ku trese relashon entre e bieu i e nobo, loke Tèstamènt Bieu ku Tèstamènt Nobo a anunsiá na nos. Loke tin den nos for di fe risibí ora tabata chikí i e fe di adulto ku nos ta trata na biba. Den e enkuentro aktualisá ei ta kaminda nos fe i nos bida ta topa ku otro i mutuamente ta agradá otro…
vrijdag 25 juli 2008
Katholieke organisaties vragen om revisie anticonceptivaverbod
Hilversum (Reuters/Van onze redactie) 25 juli 2008 - Meer dan 50 katholieke groeperingen hebben vandaag een gezamenlijke brief aan paus Benedictus XVI gepubliceerd waarin ze hem oproepen het ‘catastrofale’ kerkelijke verbod op voorbehoedsmiddelen op te heffen. De oproep werd gepubliceerd in de Italiaanse krant Corriere della Sera.
Catastrofaal
Volgens de groeperingen heeft het voorbehoedsmiddelenbeleid van de Kerk “een catastrofale impact op de armen en machtelozen ter wereld, brengt het de levens van vrouwen in gevaar, en stelt het miljoenen bloot aan het risico op HIV”. De encycliek is volgens hen “een bron van conflict en verdeeldheid binnen de Kerk. Onder de groeperingen die de advertentie plaatsen zijn dissidente organisaties als Catholics for Choice uit de VS, Catholic Women Ordination uit Groot-Brittannië en Roman Catholic Women Priests uit Canada.
40 jaar
Vandaag is het precies 40 jaar geleden dat paus Paulus VI de geruchtmakende encycliek Humanae Vitae publiceerde. Daarin schreef de pontifex dat het gebruik van de ‘pil’ en andere anticonceptiva indruist tegen de “kuise huwelijksliefde”, omdat deze middelen volgens hem de seksualiteit beroven van haar wezenlijke doel: de voortplanting.
Seksuele revolutie
Humanae Vitae veroorzaakte grote verdeeldheid onder katholieke gelovigen. Volgens velen stond de encycliek haaks op het moderne levensoptimisme van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). Deze kerkvergadering had namelijk besloten dat het primaire doel van de huwelijk niet slechts de voortplanting was, maar ook het welzijn van de beide echtelieden. Ook tegen de achtergrond van de seksuele revolutie leidde dit pauselijk schrijven in de Westerse wereld tot een omvangrijke kerkverlating van teleurgestelde gelovigen.
Gaudium et Spes
Paus Paulus VI werd door anderen geprezen voor zijn standvastigheid en zijn trouw aan de katholieke traditie. Zij wezen critici erop dat Paulus VI op consequente wijze de leer van het concilie had geactualiseerd. In het conciliedocument Gaudium et Spes stond immers dat het huwelijk en de huwelijksliefde van nature zijn geordend op voortplanting en opvoeding. Volgens Paulus VI betekende dit dat seksualiteit nooit van de voortplanting mag worden afgesloten.
Onbegrip
De kans dat paus Benedictus aan de oproep van de katholieke groeperingen gehoor zal geven is klein. In mei van dit jaar verdedigde Benedictus Humanae Vitae nog, en stelde hij dat de woorden van zijn voorganger “vaak niet worden begrepen, of verkeerd worden geïnterpreteerd”. En in een interview met Radio Vaticana stelde de woordvoerder van het Vaticaan, pater Federico Lombardi, dat veel van de organisaties achter de oproep “zeer onbeduidend” zijn. Hij deed hun oproep verder af als “betaalde propaganda voor het gebruik van anticonceptiva”.
Bron: www.katholieknederland.nl
“Prophets of a New Age”
So referred Pope Benedict XVI to the young people at World Youth Day in Australia. We offer a summary, in 35 brief passages, of what the Holy Father said to them and to the youth of the world.
1. “As the source of our new life in Christ, the Holy Spirit is also, in a very real way, the soul of the Church, the love that binds us to the Lord and to one another, and the light that opens our eyes to see all around us the wonders of God’s grace.” (CM)
2. “We have to let God’s love break through the hard crust of our indifference, our spiritual weariness, our blind conformity to the spirit of this age. Only then can we let it ignite our imagination and shape our deepest desires. That is why prayer is so important: daily prayer, private prayer in the quiet of our hearts and before the Blessed Sacrament, and liturgical prayer in the heart of the Church.” (CM)
3. “Dear young people: What will you leave to the next generation? Are you building your lives on firm foundations? Are you living in a way that opens a space for the Spirit in the midst of a world that wants to forget God, or even rejects him in the name of a falsely-conceived freedom? How are you using the gifts you have been given, the ‘power’ that the Holy Spirit is even now prepared to release within you?” (CM)
4. “A new generation of Christians is being called to help build a world in which God’s gift of life is welcomed, respected and cherished—not rejected, feared as a threat and destroyed. A new age in which love is not greedy or self-seeking, but pure, faithful and genuinely free, open to others, respectful of their dignity, seeking their good, radiating joy and beauty—a new age in which hope liberates us from the shallowness, apathy and self-absorption that deaden our souls and poison our relationships.” (CM)
5. “Dear young friends, the Lord is asking you to be prophets of this new age, messengers of his love, drawing people to the Father and building a future of hope for all humanity.” (CM)
6. “The world needs this renewal! In so many of our societies, side by side with material prosperity, a spiritual desert is spreading interior emptiness, unnamed fears, a quiet sense of despair. How many of our contemporaries have built broken and empty cisterns in a desperate search for meaning—the ultimate meaning that only love can give?....The Church also needs this renewal! She needs your faith, your idealism and your generosity, so that she can always be young in the Spirit!” (CM)
7. “Do not be afraid to say ‘yes’ to Jesus, to find your joy in doing his will, giving yourself completely to the pursuit of holiness, and using all your talents in the service of others!” (CM)
8. “ ‘There is more joy in giving than in receiving.’ Never doubt the truth of our Lord’s promise that whatever we give him of our creativity, our resources, our persons, will come back to us in abundance.” (CM)
9. “A harmonious relationship between religion and public life is all the more important at a time when some people have come to consider religion a cause of division rather than a force for unity. In a world threatened by sinister and indiscriminate forms of violence, the unified voice of religious people urges nations and communities to resolve conflicts through peaceful means and with full regard for human dignity.” (IM)
10. “The religious sense planted within the human heart leads us to meet the needs of others and to search for concrete ways to contribute to the common good. Religion has a special role in this regard, for it teaches people that authentic service requires sacrifice and self-discipline, which in turn must be cultivated through self-denial, temperance and a moderate use of the world’s goods.” (IM)
11. “By reminding us of human finitude and weakness, religion also enjoins us not to place our ultimate hope in this passing world.” (IM)
12. “The true source of freedom is found in the person of Jesus of Nazareth. Christians believe it is he who fully discloses the human potential for virtue and goodness, and it is he who liberates us from sin and darkness.” (IM)
13. “You might think that in today’s world people are unlikely to start worshipping other gods. But sometimes people do worship ‘other gods’ without realizing it. False ‘gods’ are nearly always associated with the worship of three things: material possessions, possessive love, or power.” (DY)
14. “Material possessions in themselves are good. We would not survive for long without money, clothing, shelter and food. Yet if we refuse to share what we have with the hungry and the poor, we make of our possessions a false god. How many voices in our materialist society tell us that happiness is to be found by acquiring as many possessions and luxuries as we can! But this is to make possessions into a false god. Instead of bringing life, they bring death.” (DY)
15. “Authentic love is obviously something good. When we love we become most fully human. But people often consider themselves loving when actually they are possessive or manipulative. People sometimes treat others as objects to satisfy their own needs. How easy it is to be deceived by the many voices in our society that advocate a permissive approach to sexuality, without regard for modesty, self-respect or the moral values that bring quality into human relationships! This is worship of a false god; instead of bringing life, it brings death.” (DY)
16. “All through the Gospels, it was those who had taken wrong turns who were particularly loved by Jesus because once they recognized their mistake, they were all the more open to his healing message. It was those who were willing to rebuild their lives who were most ready to listen to Jesus and become his disciples. You can follow in their footsteps; you too can grow particularly close to Jesus because you have chosen to return to him.” (DY)
17. “We can be tempted to make the life of faith a matter of mere sentiment, thus blunting its power to inspire a consistent vision of the world and a rigorous dialogue with the many other visions competing for the minds and hearts of our contemporaries.” (MC)
18. “Walk in Christ’s light daily through fidelity to personal and liturgical prayer, nourished by meditation on the inspired word of God…. Make the daily celebration of the Eucharist the center of your life.” (MC)
19. “Celibacy for the sake of the Kingdom means embracing a life completely devoted to love, a love that enables you to commit yourselves fully to God’s service and to be totally present to your brothers and sisters, especially those in need.” (MC)
20. “Society today is being fragmented by a way of thinking that is inherently short-sighted because it disregards the full horizon of truth—the truth about God and about us. By its nature, relativism fails to see the whole picture. It ignores the very principles that enable us to live and flourish in unity, order and harmony.” (YV)
21. “The Holy Spirit! This is the Spirit’s role: to bring Christ’s work to fulfillment. Enriched with the Spirit’s gifts, you will have the power to move beyond the piecemeal, the hollow utopia, the fleeting, to offer the consistency and certainty of Christian witness!” (YV)
22. “Love has a particular trait: it has a task or purpose to fulfill—to abide. By its nature, love is enduring. The Holy Spirit offers our world love that dispels uncertainty; love that overcomes the fear of betrayal; love that carries eternity within; the true love that draws us into a unity that abides!” (YV)
23. “The Holy Spirit is God eternally giving himself; like a never-ending spring he pours forth nothing less than himself. In view of this ceaseless gift, we come to see the limitations of all that perishes, the folly of the consumerist mindset. We begin to understand why the quest for novelty leaves us unsatisfied and wanting. Are we not looking for an eternal gift? For the spring that will never run dry?” (YV)
24. “Dear young people, we have seen that it is the Holy Spirit who brings about the wonderful communion of believers in Jesus Christ. True to his nature as giver and gift alike, he is even now working through you. Let unifying love be your measure; abiding love your challenge; self-giving love your mission!” (YV)
25. “You are called to exercise the Spirit’s gifts amidst the ups and downs of your daily life. Let your faith mature through your studies, work, sports, music and art. Let it be sustained by prayer and nurtured by the sacraments.” (YV)
26. “To be truly alive is to be transformed from within, open to the energy of God’s love. In accepting the power of the Holy Spirit you can also transform your families, communities and nations. Set free the gifts! Let wisdom, courage, awe and reverence be the marks of greatness!” (YV)
27. “Through the Spirit’s action may the young people gathered here have the courage to become saints! This is what the world needs more than anything else.” (GH)
28. “There is something sinister that stems from the fact that freedom and tolerance are so often separated from truth. This is fuelled by the notion, widely held today, that there are no absolute truths to guide our lives. Relativism, by indiscriminately giving value to practically everything, has made ‘experience’ all-important.” (PW)
29. “Life is not governed by chance; it is not random. Your very existence has been willed by God, blessed and given a purpose! Life is not just a succession of events or experiences. It is a search for the true, the good and the beautiful. It is to this end that we make our choices; it is for this that we exercise our freedom; it is in this—in truth, in goodness, and in beauty—that we find happiness and joy.” (PW)
30. “Do not be fooled by those who see you as just another consumer in a market of undifferentiated possibilities, where choice itself becomes the good, novelty usurps beauty, and subjective experience displaces truth.” (PW)
31. “Christ offers more! Indeed he offers everything! Only he who is the Truth can be the Way and hence also he Life.” (PW)
32. “Many people today lack hope. They are perplexed by the questions that present themselves ever more urgently in a confusing world, and they are often uncertain which way to turn for answers. They see poverty and injustice and they long to find solutions. They are challenged by the arguments of those who deny the existence of God and they wonder how to respond…. Where can we look for answers? The Spirit points us towards the way that leads to life, to love and to truth. The Spirit points us towards Jesus Christ. In him we find the answers we are seeking.” (YP)
33. “For [the Virgin] Mary there were many struggles ahead as she lived out the consequences of the ‘yes’ she had given to the Lord. Simeon prophesied that a sword would pierce her heart. When Jesus was twelve she experienced every parent’s worst nightmare when for three days the child was missing. And after his public ministry she suffered the agony of witnessing his crucifixion and death. Throughout her trials she remained faithful to her promise, sustained by the Spirit of fortitude. And she was generously rewarded.” (AC)
34. “We too must remain faithful to the ‘yes’ we have given to the Lord’s offer of friendship. We know that he will never abandon us. We know that he will always sustain us through the gifts of the Spirit. Mary accepted the Lord’s ‘proposal’ in our name. So let us turn to her and ask her to guide us as we struggle to remain faithful to the life-giving relationship God has established with each one of us.” (AC)
35. “The time has come for me to say good-bye—or better, ‘arrivederci!’… World Youth Day 2011 will take place in Madrid, Spain. Until then, let us continue to pray for one another, and let us joyfully bear witness to Christ before the world.” (AC)
The above passages are taken from the following addresses and homilies:
CM Closing Mass (7/19/08)
IM Inter-religious Meeting (7/17/08)
DY Disadvantaged Youth (7/18/08)
MC Mass with the Clergy (7/18/08)
YV Youth Day Vigil (7/19/08)
GH Government House Ceremony (7/16/08)
PW Papal Welcome (7/17/08)
YP Young Pilgrims (7/13/08)
AC Angelus following the Closing Mass (7/19/08)
dinsdag 22 juli 2008
maandag 21 juli 2008
Paus neemt afscheid van WJD
Oudste Bijbel ter wereld integraal op internet
Hilversum (ANP/Van onze redactie) 21 juli 2008 - Het eerste deel van de Codex Sinaiticus, de oudste Bijbel ter wereld, is vanaf 24 juli op internet te lezen. Dat heeft de bibliotheek van de Universiteit van Leipzig vandaag meegedeeld.
British Library
Het internationale digitaliseringproject is het initiatief van de British Library in Londen. Zo’n 400 pagina’s manuscripten, geschreven op rundlederen perkament tussen de jaren 330 en 350, zijn gedigitaliseerd, genummerd en gereed gemaakt voor publicatie op het wereldwijde web.
Nieuwe Testament
Oorspronkelijk bevatte de codex zowel het Oude als het Nieuwe Testament, beide in het Grieks. Slechts enkele delen van de Septuaginta, de Grieks-joodse vertaling van het Oude Testament, overleefden. Ook bewaard bleven het complete Nieuwe Testament én de Brief van Barnabas en de Pastor van Hermas. Volgens sommige theorieën zouden de laatste geschriften door bepaalde lokale tradities in de vierde eeuw als canonieke bijbelgeschriften zijn beschouwd.
Verspreid in vier delen
De Codex Sinaiticus was lange tijd niet meer integraal te bekijken. Het boek is in vier ongelijke delen verspreid over vier landen: de universiteitsbibliotheek van Leipzig, de British Library in Londen, de Russische Nationale Bibliotheek in Sint Petersburg en het Grieks-orthodoxe Sint-Catharinaklooster op de Sinaï in Egypte. Het is nooit echt duidelijk geworden wanneer en waarom de codex ooit werd gesplitst. Het is onmogelijk dat de delen fysiek bij elkaar worden gebracht; daar is het materiaal te kwetsbaar voor. Vandaar het belang van een virtuele reconstructie van de codex.
Rommel in een mand
De 400 pagina’s werden in de loop van de 19e eeuw ontdekt door de Duitse geleerde Konstantin von Tischendorf uit Leipzig. Ze bevonden zich in het Sint-Catharinaklooster op de Sinaï, vandaar de naam Codex Sinaiticus. Sommige manuscripten lagen ergens in een mand. Volgens Von Tischendorf zei een kloosterbilbliothecaris dat het rommel was en op het punt stond verbrand te worden.
Digitalisering
Het digitaliseren van oude bijbels lijkt een populaire bezigheid in bibliofiele kringen. Sinds 18 juli is de Delftse Bijbel, het eerste gedrukte boek in de Nederlandse taal, op het Internet te lezen. En sinds mei is ook de Statenvertaling op het wereldwijde web terug te vinden.
Bron: www.katholieknederland.nl
Vaticaan waarschuwt voor gevolgen anglicaanse crisis
Hilversum (Van onze redactie) 21 juli 2008 - De Vaticaanse staatssecretaris kardinaal Tarcisio Bertone waarschuwt in een eergisteren gepubliceerde brief aan de Lambeth Conference voor de gevolgen van de huidige crisis in de anglicaanse Kerk.
Eenheid in gevaar
In de brief aan de tienjaarlijkse kerkvergadering van de anglicaanse gemeenschap zegt Bertone dat de problemen waarmee de anglicanen momenteel kampen de “volledige en zichtbare eenheid met Rome” in gevaar brengen. Vooral de wijding van vrouwelijke bisschoppen die door de Amerikaanse episcopaalse Kerk en de Engelse Church of England wordt toegestaan is een obstakel voor de oecumenische toenadering tussen Rome en Canterbury.
Topdelegatie
Keith Pecklers, professor liturgie aan de Gregoriaanse Universiteit in Rome, benadrukt in een interview met de Engelse krant The Guardian dat het Vaticaan nog nooit eerder zo nadrukkelijk op het tienjaarlijks overleg aanwezig is geweest. Het belang dat Rome aan Lambeth hecht blijkt volgens Pecklers ook uit de omvang van de Vaticaanse delegatie, waarvan onder anderen kardinaal Walter Kasper, voorzitter van de Pauselijke Raad voor de Eenheid onder de Christenen, en kardinaal Cormac Murphy O'Connor, de katholieke prelaat van Engeland deel van uitmaken.
Ruzie
Binnen en buiten de Lambeth Conference liggen conservatieve en liberale anglicanen met elkaar overhoop. Honderden bisschoppen boycotten de vergadering. Leiders van de Global Anglican Future Conference, de tegenbeweging van conservatieve anglicanen, beschuldigden de anglicaanse opperherder Rowan Williams van “onjuiste leerstellingen die zonde rechtvaardigen in naam van het christendom”. De conservatieve bisschop Tom Wright van Durham beschuldigde progressieve anglicanen van ‘impliciete arrogantie’ en vergeleek de koers van de liberale episcopaalse Kerk met de inval in Irak.
Bron: www.katholieknederland.nl
zondag 20 juli 2008
DI DIESEIS DJADUMINGU SIKLO A
Promé Lektura : Sabiduria 12, 13. 16-19
Salmo : Salmo 86, 5-6. 9-10. 15
Di dos Lektura : Romanonan 8, 26-27
Evangelio : Mateo 13, 24-43
Vários ta e parabelnan ku Hesus a kompartí ku nos pa trata na splika kon Reino di shelu ku ya ta asina serka tabata. Algun di esakinan nos ta haña den vários evangelista, pero esaki di trigo i yerba shimaron ta eksklusivo di Mateo. SA esaki ta sirbi nos pa guia nos un poko den nos reflekshon. Mateo ta skirbi pa un komunidat hudiu i por lo tantu, e no ta spar signonan ku ta komun pa hudiunan, pero sinembargo pa algun di nos nan por ta straño.
Si nos analisá e teksto di awe, nos ta haña tres parabel i un splikashon: e trigo i e yerba shimaron; e simia di mòster; e zürdeg ; i e splikashon di e promé parabel. E parabelnan di e simia di mòster i zürdeg parse di ta referí na e simplesa ku kua presensia di Reino ta kuminsá, i di otro banda, e enorme mishon na kua esnan ku ta buska pa konstruí e reino aki ta yamá. Asina nos ta haña, pasenshi, simplesa, e parti chikí dilanti mundu manera komienso di Reino; di otro banda, e grandesa, plenitut, totalidat di e Reino de Dios.
E parabel di e trigo i yerba shimaron, nos lo por reflekshoná riba dje mas profundo. Den dje nos ta haña imágennan semehante na esun di siman pasá: un sembradó, algun simia i kresementu di esakinan; mas e mensahe awe ta mas amplio. Awe Hesus ta papia ku nos tokante di eksistensia di e bon i e malu mará na otro den konstrukshon di su Reino. Nos lo por a mira den dje un toleransia, kasi den sentido di fatalidat (“pues no tin moda, e mester eksistí”) di eksistensia di loke ta malu; sin embargo, si nos ta mas atento den nos lesamentu di e parabel, Hesus ta hala nos atenshon nos pa tin prekoushon den nos desaroyo komo kristian, pasobra fásilmente“miéntras nos ta drumi”,yerba shimaron por krese den nos kontesta òf den nos komunidat. Di otro un banda, Hesus ta siña nos pa tin mas pasenshi i no destruí e bon ku ta eksistí tumando posishon intolerante dilanti loke ta malu. Ken lo por proklamá su mes simia puru di manera ku e por señalá yerba shimaron?
Un aplikashon den nos bida nos lo por a haña den nos relashon ku Dios i ku otronan. Kuantu biaha den nos relashon ku Dios nos lo tabata ke mira ku nos ta perfekto, ku nos no ta kometé ningun piká? Ma sin embargo, nos ta enfrentá un realidat masha distinto: nos ta mira kon nos ta kai kada bia den e mesun erornan , den e mesun fayonan sin por kibra ku nan apesar di a purba esaki pa hopi aña. Tin biaha nos lo tabata ke Sali di e realidat aki i buska otro kaminda pa biba, otro famia kaminda nos por desaroyá nos mes, kuminsá ku un relashon nobo, bolbe biba adolesensia òf hubentut di nobo pa no kometé e mesun erornan ets. Pero Hesus ta yama nos pa tin PASENSHI, konfiá mas den Dios ku den hende, pa permití ku e bon den nos ta krese i e malu ta bai ta disparsiendo. Tambe e ta yama nos pa tin KUIDOU dilanti e malu ku ta buska pa desanimá nos, kita nos pas i speransa di e viktoria final di bida riba morto; i alabes e ta reta nos na KRESEMENTU manera e simia di mòster òf zürdeg.
Ku otro palabra, den konstrukshon di nos felisidat i esun di nos rumannan, den konstrukshon di e Reino, nos tin ku akseptá pa biba den tenshon eterno entre loke nos ke i mester ta i loke nos ta alkansá pa realisá; rekordando semper ku kristianismo ta un kaminda ku nos tin ku kana hinter nos bida; ku nunka nos por bisa: "ya mi ta Un kristian kompletu" sin ta te ora ku nos alkansá enkuentro definitivo ku Señor.
Den nos relashon ku Dios i ku otronan, kier men, den nos kolaborashon pa konstruí e Reino di Dios, nos a kai den hopi bisio ku ya nos no ta alkansá na mira pasobra e okupá ku nos ta ku nos dianan no ta permití nos esaki. E siman aki, laga nos hasi un "inventario" di nos relashonnan (ku Dios i ku otronan) i laga nos trata pa REKONOSÉ, kon e yerba shimaron a krese, pues talbes nos bida lo parse mas un tereno di yerba shimaron ku a invadí e trigo!. Laga nos konvensé nos mes di e importansia di nos aporte pa konstrukshon di e Reino
zaterdag 19 juli 2008
Amerikaanse profvoetballer geeft carrière op voor priesterschap
Chase Hilgenbrinck (26)
BOSTON (RKnieuws.net) - De 26-jarige Amerikaanse profvoetballer Chase Hilgenbrinck heeft een punt gezet achter zijn voetbalcarrière om priester te worden. Hij is aanvaard op het St Mary’s Seminary in Emmitsburg, Maryland. Hij hoopt na zijn filosofie- en theologiestudies over zes jaar priester gewijd te worden, meldden Associated Press en Catholic News Service.
Zijn club heeft de voetballer alvast gefeliciteerd met zijn nieuwe keuze. ’Wij begrijpen dat hij anderen wil gaan helpen en we steunen zijn beslissing om zijn leven een nieuwe wending te geven’, aldus de clubvoorzitter.’
Ik zal het voetbal beslist missen maar ik ben op weg naar iets groter’, zei Hilgenbrinck op een persconferentie. ’Ik voel zeer sterk aan dat de Heer mij roept: mijn passie is het de wil van God te doen’.’
We worden allemaal geroepen om iets te doen. Ik ben geroepen om priester te worden én dat is nu eenmaal niet te combineren met het voetbal’, aldus de verdediger, die kan terugblikken op een rijke carrière
Paus biedt excuses aan voor seksueel geweld
Hilversum (AFP/ANP/RKK) 19 juli 2008 - Paus Benedictus XVI heeft vandaag zijn excuses aangeboden voor het seksueel geweld door katholieke geestelijken in Australië.
Lijden
Ik wil mijn diepste verontschuldigingen aanbieden voor de pijn en het lijden dat de slachtoffers hebben moeten doorstaan en ik verzeker hen als hun geestelijk leider dat ik deel in hun lijden", aldus de paus tijdens een mis voor Australische geestelijken.
Straffen
Benedcitus voegde eraan toe dat het de daders van het seksueel misbruik moeten worden gestraft. Eerder bood de paus in de Verenigde Staten al zijn excuses aan voor het seksueel misbruik van jongeren door priesters.
Excuses niet genoeg
Een organisatie die opkomt voor Australische slachtoffers liet evenwel direct weten de excuses niet genoeg te vinden. ‘Sorry mag een begin zijn, maar we willen veel meer zien’, aldus een woordvoerster van de organisatie Broken Rites. Ouders van kinderen die waren misbruikt door priesters eisten geen woorden maar daden. ‘We hebben niets praktisch gehoord.’
Honderd geestelijken
Wereldwijd kwam de Rooms-Katholieke kerk de laatste jaren in opspraak door zaken van seksueel misbruik die jarenlang waren verzwegen. In Australië zijn volgens Broken Rites meer dan honderd rooms-katholieke priesters en religieuzen veroordeeld wegens seksueel misbruik. Australische bisschoppen verontschuldigden zich in 2002.
Rome doof en langzaam
De Australische bisschoppen hebben beter gereageerd op de problematiek rondom seksueel misbruik dan het Vaticaan. Dat vindt de Nederlands-Australische hulpbisschop Jan Oudeman van Brisbane. “Rome is een beetje doof en langzaam geweest”, zegt hij in een interview met RKK-verslaggever Gerard Klaasen in Sydney. “Het Vaticaan heeft er slechter op gereageerd dan de bisschoppen die het er in de bisdommen kwaad mee hadden.”
Bron: www.katholieknederland.nl
vrijdag 18 juli 2008
Brief Mandela toont inspiratie door RK-Kerk
Paus roept religies op tot eenheid tegen terreur
Sydney (Van onze verslaggever) 18 juli 2008 - Paus Benedictus XVI heeft alle religies ter wereld opgeroepen zich gezamenlijk te verzetten tegen terreur en om conflicten vreedzaam op te lossen. De paus deed die oproep tijdens een samenkomst met leiders van niet-christelijke religies, waaronder rabbijnen en imams.
Vrede en waardigheid
In een wereld die wordt bedreigt door boosaardige en nietsontziende vormen van geweld roept de verenigde stem der religieuzen naties en volkeren op hun problemen op vreedzame wijze en met respect voor de menselijke waardigheid op te lossen,” zo sprak de paus tot de verzamelde religieuze leiders.
Bereid te leren
Volgens de paus is de katholieke Kerk bereid om van andere religies te leren. “De Kerk zoekt gretig naar mogelijkheden om te luisteren naar de spirituele ervaringen van andere religies.
Oproep tot eenheid
Eerder op de dag ontmoette Benedictus leiders van verschillende christelijke denominaties. Ook daar riep hij op tot eenheid. Volgens de paus moeten kerkleiders oppassen voor de verleiding hun leer te beschouwen als iets dat kerken onderling verdeeld. Zulke verdeeldheid is volgens Benedictus een belemmering voor “de schijnbaar urgentere en direct op te pakken taak om de wereld waarin wij leven te verbeteren”.
Bron: www.katholieknederland.nl
donderdag 17 juli 2008
Paus preekt tegen relativisme en secularisme
Sydney (Van onze verslaggever) 17 juli 2008 - Paus Benedictus XVI heeft vandaag in zijn toespraak in Sydney tot de deelnemers van de Wereldjongerendagen gewaarschuwd tegen relativisme, secularisme, consumentisme en de exploitatie van geweld en seksualiteit. Ook riep hij de 150.000 aanwezige jongeren op zich in te zetten voor de bescherming van het milieu.
Sinister
De paus hield de jongeren voor dat er voor hen veel verleidingen in de wereld van vandaag zijn. Wie in deze wereld op zoek gaat naar vrijheid kan bedrogen uitkomen. "Er is sprake van iets sinisters dat voortkomt uit het feit dat vrijheid en tolerantie zo vaak van waarheid worden gescheiden. Dat wordt gevoed door de notie dat er geen absolute waarheden bestaan die ons leven kunnen leiden", aldus Benedictus.
Verwarring
"Het relativisme, dat zonder onderscheid praktisch aan alles dezelfde waarde toekent, heeft de ervaring het belangrijkste van alles gemaakt. Toch kunnen ervaringen die losgemaakt zijn van wat goed of waar is, niet leiden tot echte vrijheid. Zij leiden tot morele of intellectuele verwarring, tot het verlagen van normen, tot een verlies van zelfrespect en zelfs tot wanhoop", sprak de Bisschop van Rome.
Seks en geweld
De paus gaf voorbeelden van zaken waar de ervaring vooropstaat. "Zo is er het misbruik van alcohol en drugs, en de verheerlijking van geweld en seksuele vernedering, vaak onder het mom van entertainment verspreid via televisie en internet. Ik vraag me af, kan iemand aan mensen die daadwerkelijk slachtoffer zijn van geweld en seksuele uitbuiting uitleggen dat deze tragedies, voorgesteld in virtuele vorm, slechts als amusement moeten worden beschouwd?" Foto: WYD2008
Leven is geen toeval
Benedictus drukte de jongeren op het hart dat zij het leven niet als een product van toeval moeten beschouwen."Het is niet willekeurig. Jullie bestaan is echt gewild door God. Hij heeft het gezegend en bestemd voor een doel. Het leven is niet zomaar een opeenvolging van gebeurtenissen of ervaringen (..) Het is een zoektocht naar wat waar, goed en mooi is. Op basis daarvan maken we keuzes. In waarheid, goedheid en schoonheid vinden we geluk en vreugde."
God aan de zijlijn
De paus verwierp in zijn toespraak het secularisme, dat is de politieke stroming die religie wil uitbannen uit het publieke leven. "Er zijn er tegenwoordig velen die vinden dat God aan de zijlijn moet worden achtergelaten. Zij vinden dat religie en geloof louter individuele aangelegenheden zijn en moeten worden uitgesloten van het publieke forum of slechts van belang zijn in het bereiken van een beperkt aantal praktische doelen."
Anticonsequentialistisch
Benedictus: "De secularistische visie probeert het menselijke leven te verklaren en de samenleving vorm te geven zonder daarbij te verwijzen naar de Schepper. Deze visie presenteert zichzelf als zijnde neutraal, onpartijdig en iedereen insluitend. Maar in werkelijkheid is ze, zoals iedere ideologie, een bepaalde wereldbeschouwing. Als God irrelevant is voor de maatschappij, dan zal de maatschappij naar een goddeloos model worden gevormd. Debat en beleid betreffende het publieke goed zal dan worden bepaald door gevolgen en niet door principes die op waarheid gebaseerd zijn."
Lidtekens op de aarde
De paus riep de jongeren op om de Schepping zoals God die heeft bedoeld goed te beheren. "We erkennen nu dat onze aarde lidtekens heeft door erosie, ontbossing en de verspilling van de mineralen van de wereld en de bronnen van de oceaan om onze onverzadigbare consumptie gaande te houden." Volgens de Heilige Vader zijn de nieuwe generaties geroepen om oplossingen te vinden voor de ecologische problemen.
Abortus
Even belangrijk als de zorg voor de natuur, vindt de paus de zorg voor ons sociale milieu. Als mensen die geschapen zijn naar het beeld en de gelijkenis van de rechtvaardige God, moeten we omzien naar hen die buiten de boot vallen. "We worden geleid om ons te bezinnen op de maatschappelijke positie van de armen, de ouderen, de immigranten en zij die geen stem hebben. Hoe kan het bestaan dat huiselijk geweld zoveel moeders en kinderen kwelt? Hoe kan het bestaan dat de meest wonderbaarlijke en geheiligde menselijke ruimte - de moederschoot - een plaats is geworden van onuitsprekelijk geweld?"
Bron: www.katholieknerderland.nl
woensdag 16 juli 2008
Danneels sceptisch over WJD-wens Nederlandse bisschoppen
Hilversum (Van onze redactie) 16 juli 2008 - De Belgische kardinaal Godfried Danneels is sceptisch over de wens van de Nederlandse bisschoppen om Nederland voor een volgende editie van de Wereldjongerendagen kandidaat te stellen.
Samen met België
De Roermondse hulpbisschop De Jong liet vandaag aan het ANP weten dat het Nederlandse episcopaat de Wereldjongerendagen in eigen land wenst. Maar zo voegde hij eraan toe: “Ik denk dat we het samen met België zouden moeten doen, net als bij het Europees kampioenschap voetbal in 2000.''
Immense inspanning
Danneels vindt dat er grondig moet worden nagedacht over de suggestie van De Jong. De organisatie vergt volgens hem “een immense inspanning” en het is de vraag of de Nederlandse en Belgische kerkprovincies die aankunnen, aldus de aartsbisschop van Mechelen-Brussel vandaag tegenover het ANP.
Financiën
Het grootste struikelblok zijn de financiën. Zowel Parijs (1997) als Toronto (2002) en Keulen (2005) werden met verlies afgesloten. Ook Sydney zal moeite hebben om op winst uit te komen, aangezien de uitgaven - geraamd op 210 Australische dollar (131 miljoen euro) - hoger zijn dan de verwachte economische voordelen van 93 miljoen euro. Bovendien staan de Nederlandse bisdommen gezamenlijk er financieel niet al te florissant voor.
Volgende editie WJD
De paus maakt zondag 20 juli bekend waar over drie jaar de volgende Wereldjongerendagen worden gehouden. Als belangrijkste kandidaten worden Londen, Barcelona en Madrid genoemd.
Bron: www.katholieknederland.nl
Nederlandse bisschoppen willen WJD in Nederland
Sydney (ANP) 16 juli 2008 - De Nederlandse bisschoppen willen de Wereldjongerendagen graag naar Nederland halen. Dat heeft hulpbisschop Everard de Jong van Roermond vandaag gezegd na een dienst voor Nederlandse jongeren in Sydney.
Brengt heel wat teweeg
De Jong is samen met twee collega-bisschoppen deze week in de Australische stad voor het grootste jongerenevenement ter wereld. Volgens De Jong brengen de dagen “heel wat teweeg in een organiserende stad. Keulen en Parijs zeggen dat hun stad echt is veranderd na het houden van de Wereldjongerendagen. De bisschoppen zouden dat ook graag in Nederland zien”.
Samen met België
De Jong denkt dat Nederland het grootste jongerenevenement in de wereld niet alleen kan organiseren. “Ik denk dat we het samen met België zouden moeten doen, net als bij het Europees kampioenschap voetbal in 2000.”
Bron: www.katholieknederland.nl
dinsdag 15 juli 2008
Daklozen verdreven uit Sydney voor WJD
Hilversum (ANP/Van onze redactie) 15 juli 2008 - Ruim honderd daklozen zijn uit de binnenstad van Sydney verdreven voor de viering van de Wereldjongerendagen deze week.
Autoriteiten
Volgens medeoprichter Kevin Simpson van de daklozenorganisatie Homeless Voice hebben de autoriteiten ongeveer 130 thuisloze mannen en vrouwen laten verwijderen van locaties in de stad waar grote evenementen plaatsvinden.
Verbaasd
Ik ben verbaasd dat de organisatoren van de Wereldjongerendagen zich niet hebben ontfermd over de mensen waar Jezus zich juist voor inzette: de minder bevoorrechte en zwakkere medemens”, zei Simpson voor de Australische tv-zender ABC.
APEC
Homeless Voice begrijpt niet waarom de daklozen tijdens de Asia-Pacific Economic Conference (APEC) vorig jaar in Sydney wel accommodatie aangeboden kregen en nu niet.
Geen beschutting
Volgens een thuisloze hebben de autoriteiten hem en zijn lotgenoten verdreven naar een park. "Sinds de paus in Sydney is, hebben ze ons naar dit park gestuurd. Als het gaat regenen, zijn we de klos, omdat er geen enkele beschutting is'', zei zwerver Shane voor ABC.
Privacy voor daklozen
Volgens de organisatie van de Wereldjongerendagen blijven alle kerkelijke liefdadigheidsinstanties in de stad operatief. De gaarkeuken is echter verplaatst van het centrum naar de voorstad Woolloomooloo. “Ik weet dat sommigen zijn verplaatst om ervoor te zorgen dat de privacy van de daklozen niet verstoord wordt. Zo worden ze niet omringd door pelgrims en kunnen ze hun soep in alle rust opeten”, aldus WJD-coördinator bisschop Anthony Fisher.
Bron: www.katholieknederland.nl
Zimbabwaanse kerken verwerpen overwinning Mugabe
Hilversum (Reuters/Van onze redactie) 15 juli 2008 - De christelijke gemeenschap van Zimbabwe wijst de herverkiezing van president Robert Mugabe af, omdat die door geweld en intimidatie tot stand is gekomen. Ook spreken de kerken zich uit voor een regering van nationale eenheid. Dat blijkt uit een gezamenlijk statement door de hoofden van alle christelijke kerken in het land.
Overgangsregering
“Wij, de kerken van Zimbabwe, staan klaar om ons in te zetten voor een overgangsregering en vervolgens een regering van nationale eenheid, om zo te zorgen voor vrede, stabiliteit en vereniging binnen het land,” aldus het kerkelijke statement. “Gebaseerd op de heersende opinie is onze conclusie dat de wil van het Zimbabwaanse volk onvoldoende is gehoord tijdens de verkiezingen.
Traumatisch geweld
Volgens de kerken werd de race tussen Mugabe en oppositieleider Morgan Tsvangirai omgeven door het ergste geweld sinds de onafhankelijkheid van Zimbabwe in 1980. “Mensen werden blootgesteld aan de meest traumatische vormen van geweld, inclusief marteling, moord, ontvoering, ontheemding en psychologisch trauma.
Boycot
Oppositiepartij MDC stelt dat Mugabe’s milities minstens 113 van haar aanhangers hebben vermoord. Vanwege dat geweld besloot presidentskandidaat Tsvangirai uiteindelijk om de verkiezingen te boycotten. Mugabe behaalde een verpletterende overwinning, maar die wordt door Westerse landen niet erkend.
Bron: www.katholieknederland.nl
maandag 14 juli 2008
Amerikaanse bisschoppen niet eens over vertaling ’Missale Romanum’
WASHINGTON (RKnieuws.net) - De Amerikaanse bisschoppen geven geen goedkeuring aan de Engelse vertaling van de gebeden uit het Missale Romanum, editio typica tertia. Een meerderheid van tweederde van Latijns-rite leden van de conferentie is nodig voor de goedkeuring van de vertaling. De stemming tijdens de vergadering heeft geen resultaten opgeleverd en de daaropvolgende stembrieven van afwezige leden ook niet. Dat meldt ICN.
De ’Gray Book’ ontwerp-vertaling, opgesteld door de Internationale Commissie voor het Engels in de Liturgie (ICEL), is aan bisschoppen van Engelssprekende landen ter goedkeuring voorgelegd.
Bisschop Arthur Serratelli, voorzitter van het "Comite voor de Goddelijke Worship" zei dat de commissie voornemens is om de tekst opnieuw ter stemming te brengen tijdens de vergadering van november 2008 in Baltimore. Als de stemming positief is van tweederde van de Latijns-Rite leden van de USCCB, zal de tekst worden voorgelegd aan de Congregatie voor de Goddelijke Verering en de Discipline van de Sacramenten voor de volgende bevestiging.
Als de teksten positief worden ontvangen door de bisschoppen, zal de oorspronkelijke tijdlijn nog worden gehandhaafd. De definitieve tekst van de volledige Romeinse Missaal zal in november 2010 ter goedkeuring worden voorgelegd.
’Sociale encycliek actueel en belangrijk’
Caritas in veritate
VATICAANSTAD (RKnieuws.net) - Het debat dat opnieuw op gang werd gebracht over de strijd tegen de armoede, tegen het analfabetisme en de bescherming van de planeet naar aanleiding van de G8 (de top van de meest geindustrialiseerde landen) maakt de komende encycliek van paus Benedictus XVI - die handelt over sociale kwesties - bijzonder actueel en belangrijk. De nieuwe encycliek, die mogelijk de titel ’Caritas in veritate’ zal krijgen, zou in de herfst gepubliceerd worden.
De nieuwe encycliek zal niet enkel de sociale leer van de Kerk in herinnering brengen maar naar verluidt ook originele elementen aandragen om te antwoorden op de uitdagingen van onze tijd zoals de mondialisering en de klimaatverandering.De paus zal in de nieuwe encycliek sterk de solidariteit en de menselijke waardigheid onderstrepen. Benedictus XVI zal ook pleiten voor een duurzame ontwikkeling en aandringen op een betere verdeling van de goederen van onze aarde.
De paus zal ook heelwat aandacht besteden aan de taak van de christenen in functie van het algemeen welzijn. Ook de vredesproblematiek zal in de nieuwe encycliek aan bod komen.
zondag 13 juli 2008
Paus aangekomen in Australië
Rust
De paus werd aan de vliegtuigtrap verwelkomd door onder anderen de aartsbisschop van Sydney, kardinaal George Pell, de Australische premier Kevin Rudd en de premier van de staat New South Wales, Moris Iemma. Na de korte begroeting reisde de Heilige Vader per auto naar het Kenthurst Study Centre, waar hij tot woensdagavond 16 juli rust houdt.
Paus Benedictus XVI temidden van kardinaal George Pell en premier Kevin Rudd
Drie reizende pausen
De Kerk in Australië is er trots op even het centrum van de katholieke Kerk te zijn, zei hulpbisschop Anthony Fisher vanmorgen op een persconferentie. Hij wees erop dat Australië het derde land is dat door alle drie de reizende pausen (Paulus VI, Johannes Paulus II en Benedictus XVI) is bezocht. De twee andere landen die de drie pausen ontvingen zijn Turkije en de Verenigde Staten.
Pauselijk gevolg
In het gevolg van de paus bevinden zich 72 personen; 27 leden van de pauselijk entourage, 43 bij het Vaticaan geaccrediteerde journalisten en twee assistenten.
Ik behoor tot ras ‘kinderen van God’
Willo Indakhuli is numerair-auxiliair lid in Kenia en ontmoette de heilige Jozefmaria in 1972. In dit interview spreekt zij over deze ontmoeting en ook nu nog steeds actuele boodschap van de stichter van het Opus Dei.
Sommige vrouwelijke numerairs, numerair-auxiliair genoemd, wijden zich beroepsmatig vooral aan de huishoudelijke taken in de centra van de prelatuur. Een van hen is de Keniaanse Willo Indakuli.
Hoe heb je het Opus Dei leren kennen?
Ik leerde het Opus Dei kennen, nadat ik besloot om een cursus catering te volgen aan een school dat nu bekend staat als Kibondeni College. Een Nederlandse vrouw genaamd Ria, lerares aan de Mukumu Girls Secondary School waar ik destijds naar toe ging, suggereerde mij deze opleiding en hielp mij met de aanvraag. Dat was in oktober 1966. Toen ik de cursus volgde, woonde ik samen met leden van het Opus Dei. In die periode realiseerde ik mij dat God mij mogelijk riep om Hem te dienen binnen het Opus Dei. Ik volgde deze roepstem en werd lid in mei 1967.
Heb je de heilige Jozefmaria ooit ontmoet?
Ja. Ik ging in 1972, samen met twee andere Keniaanse vrouwen, naar Rome om daar met hen in de catering te werken en keerde in 1974 terug naar Rome. Toen we de stichter van het Opus Dei de eerste keer ontmoetten, op 1 oktober 1972, stelden we ons aan hem voor. Een van mijn landgenoten stelde zich voor en voegde daaraan toe “Vader, ik ben een Kikuyu”, de ander zei hetzelfde en ik op mijn beurt zei “Vader, ik ben een Luhya”. De heilige Jozefmaria keek ons aan en zei: “Mijn kinderen, we behoren allen tot het ras van de kinderen van God.” Ik realiseerde mij dat hij niet zozeer geïnteresseerd was tot welke stam wij behoorden, maar dat we allemaal zijn kinderen zijn.
Heeft de ontmoeting met de heilige Jozefmaria je leven veranderd?
Ja. Voor de ontmoeting was ik zeer bewust van mijn tribale herkomst. Maar na de ontmoeting heb ik het nog eens overdacht en realiseerde dat de heilige Jozefmaria gelijk heeft: we zijn allemaal kinderen van God.
In het centrum van het Opus Dei waar ik woonde, heb ik vele mensen ontmoet uit alle delen van de wereld. De woorden van de stichter hielpen mij te werken en om te gaan met mensen met verschillende nationaliteiten en tribale herkomst.
Van hem leerde ik over de eenheid binnen het Opus Dei, omdat wij – ondanks de grote diversiteit aan nationaliteiten – alles samen deden. Eenheid als een familie was erg belangrijk voor de heilige Jozefmaria. Je merkte echt dat de stichter van zijn dochters uit Afrika hield en altijd bij samenzijn naar ons uitzag.
Tijdens de recente etnische onlusten in mijn land, kwam het niet eens in mij op om tijdens gesprekken met mensen na te denken over hun etnische herkomst. Ik heb geen enkele moeite om met iemand, van welke afkomst dan ook, om te gaan.
Wat zou je ter afsluiting de lezers nog willen zeggen?
Ik ben God dankbaar voor mijn roeping tot het Opus Dei en om de heilige Jozefmaria persoonlijk te hebben ontmoet. Het komt niet vaak voor iemand te ontmoeten die tijdens je eigen leven nog wordt heiligverklaard.
DI DIESINKU DJADUMINGU SIKLO A
Promé Lektura : Isaias 55, 10-11
Salmo : Salmo 65, 10-14
Di dos Lektura : Romanonan 8, 18-23
Evangelio : Mateo 13, 1-23
E evangelio di awe ta invitá nos pa reflekshoná riba kua ta e papel ku Palabra di Dios tin den nos bida.
Ta kurioso mira ku personanan kristian di tur ten ta biba hinter nan bida ku lomba pa palabra di Señor. E realidat aki di no tene kuenta ku e palabra ta debilitá nos forsanan spiritual hopi.
Pa referí na importansia di e palabra Señor ta akudí na parabelnan. E parabelnan ta un forma di siña masha komun i probechoso, na mes momentu mashá agradabel pa skucha i fásil pa keda kòrda. E parabel ta laga e mensahe penetrá den e parti inkonsiente di e persona.
E no ta un tratado di Santa Skritura loke Hesus ta proponé na nos sino un aserkamentu vital na e palabra di Dios.
Ki lugá palabra di Dios ta okupá den bo bida diario?
Bo ta kapas pa lesa, meditá i purba biba e palabra?
E palabra ta partí su mes pero e ta kai den tereno desigual. Ta mesun palabra pero kada persona mester kombertí su mes den tera p’asina e palabra por kria rais.
Versíkulo diesun ta bisa nos ku “Na boso, Señor ta duna konosementu di e sekretonan di su reino , ma no na nan”. E disipelnan di Hesus tabatin konosementu di kosnan di Dios ku hende komun no tin, hende mester haña siñansa.
Esaki ta demostrá na nos e gran responsabilidat ku komo kreyente nos tin.. Ser konosedó di e misterionan di Dios ta nifiká drenta den profundidat di Señor, SA ku nos ta den dje. Tin seguridat bibu ku Dios ta ku nos, inklusive mei- mei di duda, di inseguridat i di nos propio fayo.
Bo ta kere ku Dios ta sigui ta presente den nos mundu apesar di tantu i tantu kalamidat? Bo sa kon deskubrí presensia di Dios? Kon bo sa ku Dios ta presente inkluso den loke nos no ta komprondé?
Despues Hesus ta repasá e parabel ku su disipelnan, na nan e ta ampliá nifikashon di kosnan di Dios. Kada kreyente mester ta un mensahero di Dios pa otronan.
E tera kaminda simia di e palabra tin ku kai ta e kurason humano, pero nos sa ku no tur kurason ta trahá ni prepará pa mesun kos. Inkietut, deseo, miedu, ambishon, ta loke nan ku ta enkargá pa duna base na nos interior.
E diferente karakternan humano ta representá pa e distinto tiponan di tereno. Tin kuater klase di kurason, di tereno, den kua ta sembra e palabra:
Tereno pegá ku kaminda: esnan ku ta skucha pero no ta komprondé. E palabra no ta penetrá den nan, no tin interes grandi pa profundisá. Nan ta distraí, poko interesá den loke nan ta skucha.
Tereno entre piedra: nan ta risibí e palabra i ta keda impreshoná pero pa poko tempu; no tin durashon. Nan no tin konvikshon firme den nan mente i kurason. Nan no tin rais, o sea, profundidat den loke nan ke. Nan no sa kiko nan ke…
Tereno entre sumpiña: ku tin bentaha riba e dosnan anterior: el a risibí e simia i a lag’é tira rais hundu, pero tampoko a duna fruta debí na estorbonan ku el a topa den su kresementu. E sumpiñanan no a laga ku e rais a bona i a strob’é di duna fruta. Kua ta e sumpiñanan? Den otro teksto, e palabra ta kòrda nos fundamentalmente riba tres kos ku ta alehá nos di Dios:
Preokupashon (afannan di mundu, preokupashonnan di bida).
Plaser (pues nan ta entregá e kurason humano na otro ku no ta Dios).
Rikesa (ora e ser humano ta duna plaka lugá di Dios.)
Bon tereno: ta e resultado lógiko di kaminda bon tera e bon simia ta kontra ku otro. Esaki ta esun ku ta skucha i komprondé e palabra, i ta duna fruta (v.23). Esaki ta e tereno produktivo; no ta nifiká ku no tin estorbo, pero tur ta keda superá pa e forsa di bida ku ta krese. E kristian ta esun ku ta keda fuerte inklusive mei mei di difikultat, ankrá solamente den Dios.
Duna fruta ta: pone e palabra den práktika. Tin distinto klase di fruta, no ta nos tur mester duna e mesun sorto ni di mesun kalidat.
Tin un versíkulo un poko deskonsertante: Esta ku esun ku tin hopi, lo haña mas tantu ainda; ma esun ku no tin, asta e tiki ku e tin, lo ta kitá for di dje. (v. 12)
Esaki ta berdaderamente loke ku Señor a bisa nos? No ta un inhustisia e ponensia aki di un Dios ku ta bisa ku e ta na banda di esnan mas debil, i di esnan ku tin ménos …?
Versíkulo 12 ta referí na libertat di e ser humano relashoná ku e palabra di Dios. Kada persona ta liber pa asept’é òf rechas’é. Ora un hende ta aseptá e palabra i ta lag’é krese den su bida e ta kuminsá duna fruta i kada be di nobo den diferente kosecha di bida. Ora hende lubidá e palabra, e simia ta keda steril i e ta muri. Esaki ta loke ta sosodé ku nos ora nos ta kuminsá studia un idioma, por ehèmpel ingles. Si nos pone nos mes pa studia, pa profundisá kada biaha mas, pa praktik’é, kada dia nos lo komprond’é i nos lo komuniká mihó… , en kambio, si nos legumai e siñamentu nos lo bisa asina. Mi tabata sa un poko di ingles, pero komo mi no a praktik’é, asta e poko ku mi tabata sa mi a lubidá… Algu paresido ta sosodé ku e palabra: ora ku nos no poné na obra , e ta muri.
zaterdag 12 juli 2008
Amsterdammer wordt priester gewijd in Spanje
Van de kunstgeschiedenis naar de informatietechnologie, van een commerciële onderneming naar de wijngaard van de Heer. Komende zondag wordt de Amsterdammer Wim Veth priester gewijd in de Noordspaanse bedevaartplaats Torreciudad.
De 38-jarige Wim Veth is een van de zevenendertig leden van het Opus Dei, afkomstig uit veertien landen, die zondag door hun prelaat Javier Echevarría priester worden gewijd.
Na de middelbare school in Hilversum, studeerde hij in zijn geboortestad Amsterdam kunstgeschiedenis en archeologie. Na zijn militaire dienstplicht werkte hij zeven jaar als consultant bij een groot informaticabedrijf. In 1997 vertrok hij naar Rome om aan de pauselijke universiteit van het Heilig Kruis theologie te studeren. Binnenkort hoopt hij daar in de kerkgeschiedenis te promoveren.
Alledaags
Ofschoon sommigen verbaasd reageerden op het besluit van Wim Veth priester te worden, vindt hij die stap zelf heel logisch. “De combinatie christen, student en gelovig zijn in je beroepsleven is goed mogelijk, ook al vraagt het inzet en beslistheid. Beter nog, het is een opdracht. We hebben allemaal de plicht heilig te worden, daartoe zijn we geroepen.”
“De plaats om dat te doen is voor de meeste. mensen hun werk en dagelijks leven. De gewone dingen zijn gelegenheden om ze voor God te doen. Er ligt in al die dingen iets goddelijks opgesloten. leder van ons dient dat goddelijke te ontdekken. Ik zie geen tegenstelling tussen wat ik gedaan heb en mijn weg naar het priesterschap. Beide vragen dienstbaarheid en toewijding.”
Celibaat
Hoe staat Veth tegenover het celibataire priesterschap dat vooral nu zo onder druk lijkt te staan?“Het celibaat, dat altijd in de Kerk heeft bestaan, is menselijk gesproken een onhaalbare zaak. Als menselijk ideaal is het door zelfs de grootste stoïcijn maar met moeite te realiseren. Voor wie ertoe geroepen is, gaat het echter niet om een menselijk ideaal maar om een bovennatuurlijke roeping. Het gaat erom om Christus van dichterbij te volgen in een overgave aan God die de hele mens omvat. Ik probeer bewust te vermijden de aandacht uitsluitend op het lichamelijke te richten.
De laatste tijd wordt de indruk gewekt alsof dat het voornaamste zou zijn. God roept wie Hij wil op de plaats die ieder toekomt. De priesterlijke taak vraagt een totale toewijding aan anderen. Degene die model staat is Christus zelf en het is de heilige Geest die ons modelleert al naar gelang ieders persoonlijke roeping. Als het op menselijke inspanning aankomt, blijven we inderdaad nergens. Wie geroepen is, ontvangt de genade om aan de roep te kunnen beantwoorden, ook om het celibaat trouw te beleven. Het zou een misvatting zijn te denken dat een eenmaal aangeknoopte liefde niet blijvend zou kunnen zijn.”
Op afstand
Als priester van het Opus Dei krijgt Veth primair een pastorale taak binnen de prelatuur en voor mensen die daar contact mee zoeken. Het reilen en zeilen in Nederland heeft hij letterlijk en figuurlijk van een afstand gevolgd. “Maar”, vertelt hij, “wat het geestelijk klimaat betreft, heb ik in Rome de jubileumviering van het jaar 2000 van dichtbij meegemaakt. De grote deelname van mensen uit Nederland, België en Duitsland vond ik heel bemoedigend. De Wereldjongerendagen waren zonder twijfel een hoogtepunt. Het verlangen van jongeren naar een authentieke en persoonlijke geloofsbeleving was tastbaar. Je zag dat ook aan de belangstelling voor het sacrament van de verzoening. Velen hebben er voor het eerst in hun leven gebiecht. Deze lijn lijkt zich in Toronto te hebben doorgezet. Bij een dergelijke nieuwe bezieling sluit ik me graag aan.” (KN)
Feestdag Heilige Jozefmaria in vijf steden gevierd
De liturgische feestdag voor de heilige Jozefmaria is in meerdere steden gevierd. Dit jaar viel het samen met de beëindiging van de eerste fase in het zaligverklaringproces van zijn opvolger Don Alvaro.
In Amsterdam, Hengelo, Maastricht en Utrecht is het inmiddels een traditie geworden om de liturgische feestdag van de stichter van het Opus Dei te vieren met een plechtige eucharistieviering en aansluitend boekenverkoop en een informele receptie.
Dit jaar valt dit feest samen met de beëindiging van een belangrijk onderdeel van het proces van heiligverklaring van Mgr. Alvaro del Portillo, de eerste opvolger van de stichter van het Opus Dei.
Zijn trouw is voor iedereen een aansporing om een bron van heiligheid te zijn.
Ook werd in de verschillende homilieën gerefereerd aan het Paulus-jaar, waarin paus Benedictus de XVI ieders inzet verwacht om het evangelie in zijn eigen omgeving door te geven.
Nieuw was dit jaar de druk bezochte H. Mis in Tilburg, waar vooral mensen uit de omgeving in dankbaarheid stil stonden bij het leven van de heilige Jozefmaría Escrivá.
De woorden van Johannes Paulus II uit de homilie van 6 oktober 2002 op de dag van de heiligverklaring werden gebruikt om te benadrukken dat het Opus Dei mensen helpt om de heiligheid te zoeken in het gewone leven, door een sportieve innerlijke strijd te voeren in de dagelijkse omstandigheden.
Paus wil in Sydney 'gewetens wekken' inzake ecologie
Hilversum (Van onze redactie) 12 juli 2008 - Paus Benedictus XVI zal tijdens de Wereldjongerendagen in Sydney het thema ecologie een belangrijke plaats geven. De Heilige Vader wil op dit gebied "de gewetens wekken". Dat zei hij vandaag aan boord van het vliegtuig onderweg naar Australië.
Heilige Geest
De Heilige Geest zal bij de pauselijke verkondiging in Sydney een grote rol spelen. "Spreken over de Heilige Geest, dat is spreken over de schepping en onze verantwoordelijkheid jegens de schepping", aldus de paus tegenover journalisten die hem vergezellen op zijn reis naar Australië.
Grote uitdaging
De paus benadrukt dat de gewetens moeten worden gewekt. "Men moet antwoorden op deze grote uitdaging en het ethisch vermogen hervinden om de situatie [van het milieu] ten goede te keren", antwoordde hij op een vraag naar aanleiding van de klimaatbespreking op de recente G8-top.
Vrouwelijke bisschoppen
Benedictus XVI zei verder te hopen dat de Anglicaanse Kerk in Engeland het plan om vrouwen tot bisschop te wijden laat varen, teneinde daarmee een schisma te voorkomen.
Ingrid Betancourt in Lourdes
Hilversum (Van onze redactie) 12 juli 2008 - De Franse-Colombiaanse ex-gijzelaar Ingrid Betancourt is gisteren gearriveerd in Lourdes. Vandaag heeft ze daar de heiligdommen bezocht om de Maagd Maria te bedanken voor haar hemelse bijstand tijdens haar gevangenschap bij het Colombiaanse rebellenleger FARC.
Uitgeput
Gisteravond verkoos Betancourt in haar hotelkamer te blijven en niet deel te nemen aan de traditionele lichtprocessie. "Ik geloof dat ik echt uitgepraat ben. Ik ben echt uitgeput", aldus de politica, geciteerd door het persbureau AFP.
Heilige Maagd Maria
Betancourt zei 9 juli tegenover de krant La Croix dat de Moeder Gods haar tot grote steun is geweest. "Soms was de enige persoon met wie ik kon praten, en dat geheel inwendig, de Maagd. Daarom, bravo Maria. Zij heeft me enorm gesteund.” De ex-gijzelaar die op begin deze maand werd bevrijd, draagt een provisorische rozenkrans die zij in de jungle maakte.
Paus op weg naar Australië
Sydney (Van onze verslaggever) 12 juli 2008 - Paus Benedictus XVI is vanmorgen om 10.00 uur vanaf het vliegveld Rome-Fiumicino vertrokken naar Australië. De negende buitenlandse reis van zijn pontificaat staat in het teken van de Wereldjongerendagen. Aan dat door de katholieke Kerk georganiseerde evenement nemen op zijn uitnodiging de komende week in Sydney honderdduizenden jongeren deel.
Luchtmachtbasis
Na 13.269 kilometer en bijna zestien uur, maakt Alitalia-vlucht AZ 04000 een tussenlanding in het Noord-Australische Darwin, om brandstof bij te tanken. Van daar vliegt de Heilige Vader door naar de luchtmachtbasis van Richmond, niet ver van Sydney, in de zuidoostelijke staat New South Wales. Hij landt daar naar verwachting morgen om 7.00 uur Nederlandse tijd.
Opus Dei
De paus wordt aan de voet van de vliegtuigtrap ontvangen door premier Kevin Rudd, kardinaal George Pell, aartsbisschop van Sydney en andere geestelijke en wereldlijke autoriteiten. Benedictus reis daarna per auto naar het Kenthurst Study Centre waar hij tot woensdagmiddag 16 juli verblijft. Voor de dagen die de paus doorbrengt in het complex dat eigendom is van het Opus Dei, zijn geen publieke optredens voorzien, meldt het Vaticaan.
Zalige
Het pausbezoek aan Australië begint op 17 juli officieel met de welkomstceremonie door de regering in het Government House in Sydney. Daar zal Benedictus ook zijn eerste toespraak houden. Hij brengt die donderdagochtend ook persoonlijke bezoeken aan verscheidene hoogwaardigheidsbekleders. Ook staat een gebedsmoment op het programma in de Mary MacKillop Memorial Chapel, waar zich de relieken bevinden van de eerste Australische zalige.
Aboriginals
De eerste ontmoeting van de paus met de jongeren vindt op donderdagmiddag 17 juli plaats. Na een ontvangst in de haven van Rose Bay met dans en zang van aboriginals, stapt de paus op de boot Sydney 2000 die hem via zee naar Barangaroo voert waar duizenden jongeren uit de hele wereld hem opwachten.
Strathmore, pionier interraciale opleidingen
Kenia in 1963 onafhankelijk werd, had het drie grote problemen: analfabetisme, armoede en ziekten. Reden voor de stichter van het Opus Dei om docenten naar Nairobi te sturen.
De stichter van het Opus Dei zei de docenten dat het niet uitmaakt welk type school ze daar zouden starten, als het maar zou passen in de plaatselijke behoefte en de karakteristieken van het land. Er was echter een kenmerk waarop de heilige Jozefmaria stond. Hoe diepgeworteld oude gewoonten ook zijn en hoe moeilijk het zou zijn om officiële veto’s en vooroordelen te overkomen, de te starten school moest per se interraciaal zijn.
“Onze Heer is gekomen om vrede te brengen, de blijde boodschap en leven voor alle mensen. Niet alleen voor de rijken, en niet alleen voor de armen. Niet alleen voor de intellectuelen en niet alleen voor de eenvoudige mensen. Voor iedereen, voor alle broeders en zusters, want broeders en zusters zijn wij, kinderen van dezelfde Vader, God. Er is dus slechts één ras, het ras van de kinderen van God. Er is slechts één kleur, de kleur van de kinderen van God. Er is slechts één taal, de taal die zich richt naar hart en geest, zonder het lawaai van woorden, die ons God doet leren kennen en de naaste lief te hebben.”
Strathmore College (sinds 2002 Strathmore University) opende haar deuren in 1961, juist toen Kenia zich voorbereide op de onafhankelijkheid. Er was sprake van een urgente behoefte om een plan te formuleren om de hierboven genoemde problemen aan te pakken, in het bijzonder het gebrek aan basisscholing. Er waren echter in die tijd slechts een handvol middelbare scholen en geen van die scholen stond open voor de drie rassen die Kenia bewoonden – Afrikanen, Aziaten en Europeanen. Strathmore College (een middelbare school wordt in Kenia college genoemd) heeft als devies “Ut Omnes Unum Sint,” wat betekent “opdat allen een zijn”. Het motto wordt gesymboliseerd door drie harten, waarin het idee wordt uitgedrukt dat iedereen in harmonie leeft, onafhankelijk van ras of geloof. Ze symboliseren ook de eenheid die in de school bestaat tussen ouders, leerlingen en leraren.
Op dit moment zijn bijna alle leraren geboren Kenianen, sommige van hen zijn oud-leerlingen. De school heeft laboratoria van een hoge kwaliteit, computerfaciliteiten, sportvelden en een grote bibliotheek. Een veelbelovende voedingsbodem voor toekomstige intellectuelen.
In 2002 verkreeg Strathmore de erkenning van universiteit met een faculteit Handel en een faculteit Informatietechnologie.
Een leraar voor elke student
“Om de studenten zich te laten ontwikkelen tot een complete persoonlijkheid, moet hun familie worden betrokken bij de opleiding,” aldus Charles Sotz, de huidige directeur van Strathmore College. Daarom hebben de ouders periodiek een gesprek met leraren en wisselen zij vaak ideeën over de opleiding van de studenten. De ouders ontvangen elk academisch jaar zes voortgangsrapporten.
Eén van de uitdagingen waar de scholen in de huidige samenleving voor staan, is de vraag hoe studenten te helpen bij de ontwikkelen van een eigen identiteit temidden van snelle culturele veranderingen. De sleutel voor dit vraagstuk ligt bij de persoonlijke begeleiding van de kant van ouders en leraren. Dit maakt het voor Strathmore mogelijk om dit probleem op te lossen. Tegenwoordig krijgen studenten steeds minder begeleiding van hun ouders. Strathmore wijst per student een begeleider aan, die vaak een intermediair is tussen studenten en ouders. Een begeleider stimuleert elk van de studenten persoonlijk en helpt hen bij elk probleem die zich voordoet.
Daarbij heeft Strathmore een kapelaan die beschikbaar is voor de spirituele noden voor degenen die dit nodig hebben. De kapelaan organiseert seminars en workshops voor ouders en leraren. Veel mensen worden verrast als zij horen dat in Strathmore, in tegenstelling tot de meeste andere scholen in Kenia, er geen klassenoudsten zijn. Op deze manier probeert Strathmore leiderschap onder de studenten te stimuleren. Leiderschapskwaliteiten worden ook door sporten ontwikkeld, de studenten kiezen zelf elk jaar hun aanvoerder. De aanvoerders hebben, naast het leiden van hun teams tijdens de jaarlijkse sporttoernooien, periodieke overleggen met de leraren over zaken die betrekking hebben op het schoolleven. De geest van vrijheid, die hand-in-hand gaat met de christelijke identiteit van Strathmore, draagt bij aan de persoonlijke ontwikkeling van de studenten.
Aan het einde van het academisch jaar op Strathmore, werken enkele studenten tijden hun zomervakantie als vrijwilliger in sociale projecten. Toen John Muthiora, leraar Engels, voor het eerst dit idee voorstelde, was de respons overweldigend: meer dan 100 studenten meldden zich aan om te helpen in ziekenhuizen. Kevein Okwel, een vrijwilliger op de oncologieafdeling van het Kenyatta National Hospital, vatte zijn ervaringen als volgt samen: “Zelfs al het geld van de wereld is onvoldoende om de vreugde en voldoening te kopen die ik heb ervaren bij het helpen van deze mensen.”
Tijdens het 25-jarig jubileum van Strathmore, kreeg het een onvergetelijk bezoek. De president van Kenia, Moi, was aanwezig bij de jubileumplechtigheden van de school.
donderdag 10 juli 2008
Kerkleiders reflecteren over de eerste personele prelatuur van de Rooms-katholieke Kerk, het Opus Dei.
Paus Johannes Paulus II had een collegiale werkrelatie met de Congregatie van Bisschoppen. De oprichting door de paus van het Opus Dei als personele prelatuur weerspiegelde dat, aldus een gepensioneerde Vaticaanse functionaris.
Kardinaal Julián Herranz, voormalig voorzitter van de Pauselijke Raad voor de Wetgevende teksten, bevestigde dit tijdens een bijeenkomst van kerkleiders over de apostolische constitutie Ut Sit, waarmee Johannes Paulus II het Opus Dei de status van personele prelatuur verleende.
Personele prelaturen werden voorzien door het Tweede Vaticaanse Concilie met als doel om de evangelisatiedynamiek van de Kerk te bevorderen. In een personele prelatuur, strekt de jurisdictie van een prelaat uit over meerdere bisdommen in plaats van een geografisch gebied.
Tijdens de bijeenkomst bedankte kardinaal Camillo Ruini, vicaris van Benedictus XVI voor het bisdom Rome, het Opus Dei “voor de diensten die het verleent ten behoeve van de bisdommen over de hele wereld en in het bijzonder die van Rome,” niet alleen vanwege de rol die sommige priesters van de prelatuur spelen in parochies of bij andere diensten in het bisdom, maar vooral in het streven naar heiligheid en voor het apostolaat dat elk van de gelovigen van de prelatuur stimuleert.
Kardinaal Herranz beperkte zich vooral op de totstandkoming van Ut Sit door uit leggen hoe dit document de “diepte en collegialiteit waarmee Johannes Paulus II het werk van de Congregatie voor de Bisschoppen volgde en instrueerde.”
De huidige prelaat van het Opus Dei, bisschop Javier Echevarría, legde uit dat de juridische status van de personele prelatuur het best past bij het pastorale fenomeen die de stichter, de heilige Jozefmaria Escrivá, zag in 1928 toen het Opus Dei werd gesticht.
Gewone christenen
De prelaat zei dat het Opus Dei “bestaat uit gewone christenen” die de boodschap verspreiden “dat geloof van binnen uit het gehele menselijke bestaan in al haar realiteiten kan en moet bevruchten: op de eerste plaatse de behoeften van het beroepswerk en, in het algemeen, het gezin en sociale leven.”
Hierdoor kan de prelatuur iedere persoon helpen bij het dichten van de “grote kloof tussen geloof en ons eigen persoonlijke bestaan dat bestaat uit werk en aardse interesses.”
Paul O’Callahan, deken van de faculteit Theologie van de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis, zei dat “de uniciteit van het werk van Opus Dei in relatie tot de leer van het Concilie niet bestaat uit de nieuwheid van haar boodschap. Deze is besloten in het feit dat het Werk de missie van de Kerk in de praktijk probeert te brengen en de effectieve realisering ervan uitdraagt.
Met het creëren van de prelatuur, zo vervolgde hij, “was het niet een zaak van een andere theoretische visie op de boodschap van het Concilie of het toevoegen van nieuwe elementen, maar het gewoonweg in de praktijk brengen ervan.”
De missie van de prelatuur, zei O’Callahan, “valt eenvoudigweg samen met die van de Kerk; haar gelovigen veranderen niets, zij handelen. Het Werk heeft geen eigen leer of theologie. Het wil alleen maar een klein deel zijn van de Kerk.”
Het Opus Dei heeft thans 86.000 leden verspreid over alle delen in de wereld, inclusief 21 bisschoppen.
Betancourt: ‘Jezus leerde me mijn gijzelnemers te vergeven’
Geweld en liefde“
Het enige antwoord op geweld is een antwoord van liefde”, zei Ingrid Betancourt gisteren in hotel Meurice in Parijs. De Frans-Colombiaanse politica, die begin juli werd bevrijd, zegt erg haar best te doen om de gijzelnemers te vergeven.Betancourt in gesprek met de pers. Om haar rechterpols draagt ze de rozenkrans die ze in gevangenschap maakte. (foto: Reuters)
Glimlach voor de commandant“
Ik herinner me heel goed deze commandant. Ik zie hem voor me. Hij was zo wreed geweest, zo gruwelijk. Toen hij voor me ging zitten, kon ik toch voor hem glimlachen”, zegt Betancourt.
Christus als springplank“
Het is erg moeilijk om van je vijand te houden. Je kan niet van iemand houden die je zoveel pijn doet. Maar ik vond in Christus een soort springplank. Ik zei: ‘Ik haat hem maar voor jou [Christus] stop ik met te zeggen dat ik hem haat’. En het feit dat ik het woord haat niet in mijn mond nam gaf mij rust.”
‘Veel te vergeven’
Betancourt: “Ik denk dat ik erin geslaagd ben om echt te vergeven. Inderdaad, mijn gijzelnemers, maar niet alleen hen. Je moet ook vergiffenis schenken aan je makkers die van tijd tot tijd moeilijke momenten hadden, aan je vrienden die zich jou niet meer kunnen herinneren, de mensen op wie je rekende en die je tekort hebben gedaan, de personen van wie je hield en die je afschuwelijke dingen hebt horen zeggen, zoals: ‘Dat ze gegijzeld werd, heeft ze zelf gezocht.’ Er is veel te vergeven.
”Heilige Maagd Maria “
Maria is me daarbij tot grote steun geweest”, zegt Betancourt. “Dat was fundamenteel voor mij, omdat in een ambiance van spirituele eenzaamheid waarin alles om mij heen vijandig en agressief was ik heb moeten leren niet te reageren op de wijze van toen ik vrij was en werd omringd door mensen die van me hielden: leren zwijgen, leren het hoofd te buigen. Soms was de enige persoon met wie ik kon praten, en dat geheel inwendig, de Maagd. Daarom, bravo Maria. Zij heeft enorm gesteund.
”Pelgrimage
Zondag 6 juli pelgrimeerde Ingrid Betancourt naar de Sacré Coeur, de beroemde basiliek op Montmartre. Na afloop zei ze tot de verzamelde pers dat het gebed haar had ‘getransformeerd’. Toen ze met het geweld werd geconfronteerd, ontdekte ze dat er twee manieren waren om daarmee om te gaan. Ten eerste kun je toelaten dat het je ‘lelijk’ maakt. “Je wordt dan zuur, kribbig, wraakzuchtig en je laat je hart vollopen met rancune. Maar je kunt ook voor de andere weg kiezen, de weg die Jezus ons heeft gewezen. Hij vraagt ons: zegen je vijand. Iedere keer als ik in de Bijbel las voelde ik dat die woorden tot mij gericht waren. Alsof Hij zelf voor mij stond en precies wist wat Hij tegen me zeggen moest. En dat ging recht naar mijn hart.
”Hand van God
Vandaag publiceerde het weekblad La Vie een kort interview met Betancourt. Daarin zegt ze opnieuw haar bevrijding als een wonder te hebben ervaren. “Gedurende al mijn jaren van gevangenschap heb ik de hand van God op mij gevoeld, maar nog veel meer op de dag van mijn bevrijding.
”Straf
Betancourt zei tegen La Vie dat ze de eerste jaren van haar gevangenschap nagedacht heeft over haar schuld. “Ik dacht dat God mij gestraft had voor al mijn zonden. Bovendien heb ik Hem het een jaar lang verweten dat mijn papa doodging. Vervolgens ging ik geleidelijk over van een defensieve positie naar een houding van instemming. Ik aanvaardde mijn situatie, niet op een onderworpen manier, maar vanuit mijn innerlijk.
”Lourdes
Morgen gaat Betancourt op bedevaart naar Lourdes. Naar verluidt zal ze pas in augustus een ontmoeting met de paus hebben.
Vaticaans protest tegen rechterlijk besluit tot euthanasie
Hilversum (Van onze redactie) 10 juli 2008 - Het Vaticaan heeft gisteren geprotesteerd tegen een beslissing van de Italiaanse justitie om de voeding van een comateuze vrouw stop te zetten. “Dit is feitelijke een act van euthanasie”, aldus mgr. Rino Fisichella tegenover het persbureau ANSA. De prelaat is president van de Pauselijke Academie voor het Leven.
Verkeersongeval
De patiënt om wie het gaat is Eluana Englaro, een jonge vrouw die al 16 jaar in coma ligt. Op 18 januari 1992 kreeg zij een zwaar verkeersongeval. Sindsdien wordt ze kunstmatig in leven gehouden. Haar vader had het gerecht in Milaan om toestemming gevraagd om de hydratering en voeding te laten staken. Gisteren besloot de rechter aan het verzoek tegemoet te komen.
Immoreel
Het Vaticaan beschouwt de uitspraak als een gerechtelijke dwaling omdat ze leidt tot een immorele daad. “De toediening van voedsel en water, zelfs als die kunstmatig geschiedt, is in het algemeen een gewoon en geproportioneerd middel tot levensbehoud”, zo luidt een verklaring van de Congregatie voor de Geloofsleer uit 2007.
Recht op thuiszorg
Artificiële voeding en hydratering moeten volgens de katholieke doctrine niet als medische behandeling worden beschouwd maar als gewone en passende zorg en als zodanig ook moreel verplicht. Alle zieke mensen die in een vegetatieve toestand verkeren, terwijl ze wachten op herstel of een natuurlijk einde, hebben volgens de Kerk recht op basiszorg.
Vaticaan duikt in rode cijfers
Hilversum (ANP/Van onze redactie) 9 juli 2008 - Het Vaticaan heeft na drie jaren van winst 2007 met een verlies van ruim 9 miljoen euro afgesloten. Tegenover 236,7 miljoen euro aan inkomsten stonden 245,8 miljoen aan uitgaven. Dat heeft de raad van kardinalen voor organisatorische en economische kwesties vandaag bekendgemaakt.
Media grootste verliespost
De grote verliespost vormen de media. Op de krant L’Osservatore Romano, Radio Vaticana, het televisiecentrum, de drukkerij en uitgeverij leed het Vaticaan vorig jaar een verlies van 14,6 miljoen euro. De krant en het radiostation zijn in tegenstelling tot de andere media-activiteiten zwaar verliesgevend. Daarentegen stegen de opbrengsten uit onroerend goed met 4 miljoen tot 36 miljoen.
Personeel
Het aantal personeelsleden van de Romeinse Curie, het centrale bestuursapparaat van de kerk, is in 2007 met 44 gestegen tot 2748. Van hen zijn er 1111 priester of lid van een religieuze orde of congregatie. Er werken 425 vrouwelijke leken in dienst van de leiding van de RK-Kerk. De personeelskosten beliepen in 2007 102,5 miljoen euro.
Pieterspenning
De Pieterspenning, de jaarlijkse bijdrage van de rooms-katholieken aan het Vaticaan, bracht vorig jaar bijna 80 miljoen dollar (50,8 miljoen euro) op. Ruim een kwart daarvan komt van rooms-katholieken in de Verenigde Staten. Daarna komen Italië, Duitsland en Spanje. De jaarlijkse verplichte bijdragen van de kerkprovincies leverden bijna 30 miljoen dollar (17,5 miljoen euro) op. Daarbij spant Duitsland de kroon: meer dan 9 miljoen dollar.
woensdag 9 juli 2008
Weer topfunctie voor salesiaan in het Vaticaan
VATICAANSTAD (RKnieuws.net) - De salesianen van Don Bosco liggen goed in de markt bij de paus. Dat wordt nog maar eens bewezen met de benoeming van Don Angelo Amato tot nieuwe prefect van de Romeinse Congregatie voor de Heiligverklaringen.
Dat de 70-jarige Amato een vertrouweling is van paus Benedictus XVI, is een publiek geheim. Dat Amato jarenlang secretaris was van de Congregatie voor de Geloofsleer is daar wellicht niet vreemd aan.
De Spaanse jezuïet Francisco Ladaria Ferrer, tot nu toe secretaris-generaal van de internationale theologische commissie, volgt Amato op als secretaris voor de congregatie voor Geloofsleer.
Amato volgt als nieuwe prefect voor de Congregatie van de heiligverklaringen de Portugese kardinaal José Saraiva Martins op, die in januari 76 jaar werd en met emeritaat gaat.
De tweede man van het Vaticaan, kardinaal-staatssecretaris Tarcisio Bertone, is ook een salesiaan van Don Bosco.
dinsdag 8 juli 2008
Vaticaan teleurgesteld over vrouwelijke bisschopswijding
Hilversum (Van onze redactie) 8 juli 2008 - Het Vaticaan is teleurgesteld over het besluit van de anglicaanse Church of England om het bisschopsambt open te stellen voor vrouwen. Volgens de Pauselijke Raad voor de Eenheid onder de Christenen heeft deze openstelling ernstige gevolgen voor de dialoog tussen Rome en Canterbury.
'Spijt'“
Met spijt hebben we het nieuws vernomen dat de Church of Engeland ervoor heeft gestemd de weg te bereiden voor regelgeving die zal leiden tot de wijding van vrouwen tot het episcopaat,” aldus een verklaring van de president van de Pauselijke Raad, kardinaal Walter Kasper.
'Extra obstakel'“
De katholieke positie op dit gebied is duidelijk onder woorden gebracht door paus Paulus VI en paus Johannes Paulus II. De beslissing betekent een breuk met de apostolische traditie die wordt onderhouden door alle kerken sinds het eerste millennium en is daarom een extra obstakel voor de verzoening van de katholieke kerk met de Church of England.
"'Consequenties'“
De beslissing zal consequenties hebben voor de toekomst van de dialoog, die tot nu toe vruchtbaar was,” waarschuwt kardinaal Kasper.
maandag 7 juli 2008
Pastoraat aan Nederlandse gevangenen in het buitenland
Tweeduizend gedetineerden krijgen bezoek
UTRECHT (RKnieuws.net) - Begin 2008 zaten ruim 2500 Nederlanders vast in gevangenissen verspreid over ongeveer 90 landen in de wereld. Vaak onder erbarmelijke omstandigheden zitten de gedetineerden langdurige straffen uit, in meer dan 80 procent van de gevallen voor het bezit van of handel in verdovende middelen. Ongeveer één procent van hen zit onschuldig, ongeveer veertien procent van de gedetineerden zijn vrouwen.
Gevangene zijn betekent uitstoting uit de maatschappij. Meer nog isolement. Wie in een vreemd land gevangen zit, leeft in een dubbel isolement. Met vrijwel niemand contact hebben, zelden of nooit bezoek krijgen en weinig of geen post ontvangen. Dat leidt onherroepelijk tot het gevoel van zich verlaten voelen en daardoor eenzaamheid.
Geïnspireerd door het evangelie van Jezus Christus wil de Stichting Epafras de Nederlanders die in het buitenland vastzitten, de hand reiken. ’Niet omdat wij instemmen met hun delicten, maar omdat gevangenen ook mensen zijn met behoefte aan een luisterend oor en compassie. Kortom: het gevoel dat ze niet vergeten zijn’, aldus de Stichting.
Er wordt door een daartoe geselecteerd team van vrijwillige pastorale gezanten geestelijke begeleiding aangeboden aan alle Nederlandse gevangenen in het buitenland, ongeacht hun geestelijke achtergrond, en te allen tijde met respect voor hun eigenheid.
Stichting Epafras werd in 1984 opgericht op initiatief van ds. Joop Spoor. Epafras wordt gesteund door de Nederlandse Ministeries van Buitenlandse Zaken en Justitie. Daarnaast werkt de stichting samen met Prison Fellowship International (PFI) en de International Prison Chaplain Association (IPCA).
Stichting Epafras probeert door pastorale en materiële hulp de nood van Nederlanders in buitenlandse cellen te verlichten. Hierbij is er onder meer samenwerking met kerken, aalmoezeniers, gevangenispredikanten en -directies en vrijwilligers, vertegenwoordigers van het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Nederlandse ambassades.
De Stichting zorgt er voor dat in 2008 meer dan 2000 Nederlandse gevangenen een pastoraal bezoek ontvangen. 32 geestelijke verzorgers reizen vrijwillig naar tal van landen voor pastorale gesprekken met gedetineerden onder de meest bizarre omstandigheden. Zij komen terug met ontroerende verhalen.
